Wściekłe psy – Ciekawostki

• Otwierająca Wściekłe psy konwersacja w barze zawiera między innymi słynną interpretację piosenki Like a Virgin Madonny, wygłoszoną przez Pana Brązowego (czyli samego Tarantino). Kiedy piosenkarka zobaczyła film, stwierdziła, że bardzo jej się podobał, ale całkowicie zaprzeczyła twierdzeniom na temat jej utworu. Później dała reżyserowi w prezencie kopię swojego albumu Erotica, z dopiskiem Dla Quentina. To nie piosenka o kutasie, tylko o miłości. Madonna.
• To właśnie we Wściekłych psach Tarantino po raz pierwszy zastosował swoje firmowe ujęcie z bagażnika, które w różnych wariacjach pojawiło się w każdym z jego późniejszych filmów.
• Wiele scen do filmu zaczerpnięto z jednego z ulubionych filmów Tarantino. Chodzi o obraz Płonące miasto, którego reżyserem jest Ringo Lam.

• Już na samym początku można domyślić się, który z członków ekipy jest tajniakiem. W momencie, kiedy Joe Cabot (Lawrence Tierney) pyta, który z nich nie dołożył się do napiwku, Pan Pomarańczowy (Tim Roth) od razu donosi na Pana Różowego (Steve Buscemi).
• Na planie wciąż był obecny sanitariusz, który sprawdzał, czy ilość krwi straconej przez pana Pomarańczowego jest prawdziwa dla ofiary strzelaniny.
• Pudełko płatków Fruit Brute jest widoczne w mieszkaniu pana Pomarańczowego. Pudełko pojawia się także w Pulp Fiction. Jest to fikcyjna marka wymyślona przez Quentina Tarantino.

• Quentin Tarantino musiał walczyć z szefem wytwórni Miramax, Harveyem Weinsteinem, o zachowanie sceny tortur w filmie, ponieważ Weinstein czuł, że mieć ona negatywny wpływ na odbiorców. Ostatecznie ustąpił dzięki uporowi reżysera.
• Quentin Tarantino napisał pierwszy projekt scenariusza w trzy i pół tygodnia.
• W dniu wolnym od zdjęć, Lawrence Tierney został aresztowany za rzekome wyciągnięcie broni w kierunku bratanka. Po wpłaceniu kaucji wrócił na plan filmowy.

• Tarantino złożył pięć różnych ofert Jamesowi Woodsowi, aby ten zagrał w filmie. Jednak jego agent odrzucił je wszystkie nie wspominając o tym Woodsowi, ponieważ stawki oferowane przez Tarantino były niższe od tych, za które aktor zazwyczaj pracował. Kiedy Woods dowiedział się o tym jakiś czas później, zwolnił swojego agenta.
• Quentin Tarantino dodał otwierającą scenę ze śniadaniem, aby dać Panu Niebieskiemu kilka kwestii, ponieważ początkowo był on jedyną postacią niemą.
• Garnitur, który Harvey Keitel nosił na planie, był jego prywatną własnością. Otrzymał go od francuskiej projektantki Agnès B.

• Prawdziwe imię i nazwisko Pana Blondyna (Michael Madsen) brzmi Vic Vega, podobne nazwisko nosi Vince (John Travolta), bohater innego filmu Tarantino pt: Pulp Fiction. Wg słów reżysera, obaj mężczyźni są braćmi, planował również zrobienie prequela obu filmów pt: Double V Vega, jednak zarówno Madsen i Travolta okazali się za starzy, aby powtórzyć swoje role, więc ostatecznie porzucono projekt.
• W kilku scenach Tim Roth leżał tak długo w kałuży sztucznej krwi, że ciecz wysychała i trzeba było go odklejać z podłogi, co zajmowało kilka minut.
• Na europejskim rynku dystrybutor używał pojedynczych plakatów dla każdego z głównych bohaterów. Wówczas to była zupełnie nowa koncepcja, którą stosuje się obecnie.

• Jedna z reklam radiowych, która słyszymy w tle dotyczy fikcyjnej sieci restauracji Jack Rabbit Slim, stylizowanej na lata 50. ubiegłego wieku, gdzie podają milkshake’a za 5 dolarów. Pojawia się ona w kolejnym filmie Tarantino pt: Pulp Fiction.
• Nazwisko Terry’ego Gilliama z podziękowaniami pojawia się podczas napisów, ze względu na rady jakie udzielał on Tarantino podczas warsztatów w Sudance.
• Budżet był tak mały, że wielu aktorów po prostu nosiło własne, prywatne ciuchy (z czego najbardziej charakterystyczna jest marynarka Chrisa Penna).
• Początkowo Quentin Tarantino planował użycie utworu zespołu Sweet pt: Ballroom Blitz jako alternatywnej piosenki w scenie z uchem, ale ostatecznie wybór padł na Stuck in the Middle with You z repertuaru Stealers Wheel.

• Filmowcy nie mieli wystarczającego budżetu pozwalającego na uzyskanie pomocy policji do kontroli ruchu ulicznego w scenie, gdzie Steve Buscemi siłą wyciąga kobietę z auta, a następnie nim odjeżdża. Aktor mógł to zrobić tylko wtedy, gdy pojawiło się zielone światło.
• Mieszkanie Pana Pomarańczowego powstało w górnej części magazynu, gdzie dzieje się większa część filmu. Filmowcy zdecydowali się na ten krok w celu zaoszczędzenia pieniędzy na znalezienie prawdziwego lokalu.
• Cadillac Coupe de Ville Pana Blondyna w rzeczywistości należał do Michaela Madsena, gdyż budżet nie pozwalał na zakup samochodu.
• Wszystkie sceny samochodowe są oczywiście nakręcone w pojazdach na przyczepie.

• Agent montażystki Sally Menke początkowo odradzał jej przyjęcie pracy nad tym filmem. Kobieta jednak nie posłuchała, co zaowocowało jej współpracą z Tarantino przy sześciu filmach.
• Monte Hellman został wyznaczony na reżysera filmu ze względu na niedoświadczenie Quentina Tarantino. Gdy ten jednak sprzedał scenariusz do Prawdziwego romansu, Hellman wziął jednak na siebie rolę producenta wykonawczego.
• Ostatecznie, gotowa produkcja stała się czarnym koniem festiwalu w Sundance, w 1992 roku, gdzie film miał swoją premierę. Mówiło się, że to pewniak do nagrody, jednak ostatecznie, z ośmiu nagród, które przyznano filmom nie dokumentalnym, Wściekłe psy nie otrzymały ani jednej.
• Wściekłe psy zostały ogłoszone najlepszym filmem niezależnym wszechczasów oraz najbardziej wpływowym filmem ostatnich 15 lat, według magazynu Empire.
• Produkcja ta została nakręcona w ciągu 35 dni i zawiera 272 użycia słowa fuck.

Źródło: imdb.com / Ilustracja wprowadzenia: Materiały prasowe