Najlepsze thrillery w historii! | TOP 50

Najlepsze thrillery w historii!

(miejsca 40-31)

40. Uprowadzona (2008), reż. Pierre Morel

Uprowadzona z jedną z lepszych ról Liama Neesona to emocjonujący thriller o porwanej dziewczynie, której ojciec podejmuje wyścig z czasem, próbując ją uratować. Film trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej minuty; duże znaczenie ma tu wspaniała gra aktorska, montaż i realizacja. W czasie filmu widz widz siedzi jak na szpilkach, a po zakończeniu seansu długo nie może wyrzucić go z głowy. Uprowadzona to po prostu thriller jak się patrzy. (AB)

 39. Telefon (2002), reż. Joel Schumacher

Times Square na nowojorskim Manhattanie. Zatłoczoną ulicą idzie Stuart Shepard (Colin Farrell). Jest cenionym w swojej branży specjalistą do spraw reklamy. W pobliskiej budce dzwoni telefon. Stuart odruchowo odbiera go. Nie wie, że to początek kilkugodzinnego koszmaru, w którym stawką jest jego życie. Już na początku rozmowy sprawa zostaje jasno postawiona: „jeśli odłożysz słuchawkę, jesteś trupem” – mówi tajemniczy głos w słuchawce (Kiefer Sutherland) i na poparcie swoich słów strzela do przypadkowego przechodnia. Mężczyzna ginie na miejscu. Wkrótce budkę otacza policja, przekonana, że to Stuart jest zabójcą. Tymczasem ten prawdziwy, który zaskakująco dużo wie o życiu Sheparda stawia ultimatum: chce, by Stuart publicznie przyznał się do tego, że oszukuje klientów i zdradza żonę Kelly (Radha Mitchell). W przeciwnym razie będzie zabijał kolejnych przechodniów. Na miejscu zjawia się zarówno Kelly, jak i klientka Stuarta, początkująca aktorka Pamela McFadden (Katie Holmes), z którą od pewnego czasu flirtował. Kapitan Ramey (Forest Whitaker) zaczyna domyślać się, o co chodzi i stara się pomóc Stuartowi. (MC)

Zobacz również: Co obejrzeć na CDA Premium? Thrillery, horrory i inne październikowe nowości

38. Skóra, w której żyję (2011), reż. Pedro Almodóvar

Pozycja, od czasu której wielu zaprzyjaźniło się na stałe z Pedro Almodovarem. Skóra, w której żyję od początku do końca, trzyma nas w ciągłym napięciu i zasypuje pytaniami. Hiszpański reżyser ma dla nas iście chory obraz, który będzie wymagał od nas sporo cierpliwości i wytrzymałości. Szalony lekarz Robert Ledgard (w tej roli znakomity Antonio Banderas), próbuje stworzyć syntetyczną ludzką skórę, jednak do swoich doświadczeń używa tajemniczej kobiety, którą stale trzyma pod kluczem. Obraz cieszy się nie tylko uznaniem widzów, ale również krytyków, co zaowocowało nominacją do Złotej Palmy w Cannes oraz BAFT-ą za najlepszy film nieanglojęzyczny. (AB)

37. Utalentowany Pan Ripley (1999), reż. Anthony Minghella

Historia Toma Ripleya (w tej roli znakomity Matt Damon) i jego przyjaciół, Marge i Dickiego (Gwyneth Paltrow i Jude Law) to jeden z tych filmów, o których po seansie myśli się dniami i nocami. Niezwykła i trzymająca w napięciu opowieść o mrocznej stronie ludzkiej natury, o kłamstwie i jego konsekwencjach. Ten pięknie zmontowany, barwny, a równocześnie mroczny film to pozycja obowiązkowa na naszej liście najlepszych thrillerów. (AB)

36. Efekt motyla (2004), reż. J. Mackye GruberEric Bress

„Trzepot skrzydeł motyla w jednym krańcu wszechświata może wywołać huragan w drugim„. Właśnie do tego twierdzenia z teorii chaosu Edwarda Lorenza odnosi się fabuła filmu oraz tytuł. Bohater filmu, Evan Treborn (Aston Kutcher), odczytując zapiski z dzieciństwa potrafi przenieść się do przeszłości. Usiłuje więc wykorzystać to do naprawienia zła, jakie wyrządził swoim przyjaciołom, a zwłaszcza ukochanej Kayleigh Mille (Amy Smart), ale skutki tych korekt wydarzeń okazują się coraz bardziej dramatyczne. Spirala niepożądanych skutków w jakie zapętlił się Treborn, zmusza go do nieustannego przenoszenia się w czasie i przestrzeni, aż wkrótce granica pomiędzy przeszłością i teraźniejszością zaczęła się zacierać. (MC)

35. Nagi instynkt (1992), reż. Paul Verhoeven

Można ten film lubić lub nie, ale bez żadnych wątpliwości posiada on wiele cech najlepszych thrillerów. Verhoeven znakomicie panuje nad nastrojem widowiska, nie pozwalając widzowi się oderwać. Co jasne, największą jego siłą jest rola femme fatale w wykonaniu Sharon Stone, która była zresztą dla niej prawdziwą trampoliną do kariery. Jej magnetyzm, sposób, w jaki przyszpila do ekranu stał się już ikoniczny (o czym świadczy chociażby słynna scena przesłuchania). Dzielnie partneruje mu Michael Douglas jako myśliwy i zarazem zwierzyna w tej pokrętnej grze. Rozpasana, nastawiona na pobudzenie najniższych instynktów produkca? Może, ale oryginalności i pewnego rodzaju klasy odmówić mu nie można. (SG)

34.  Missisipi w ogniu (1988), reż. Alan Parker

Nagrodzona Oscarem za zdjęcia i nominowana w sześciu kolejnych kategoriach Missisipi w ogniu to jeden z najważniejszych hollywoodzkich filmów końca lat 80. i zarazem najwybitniejszych dokonań w dorobku Alana Parkera. Akcja filmu toczy się we wczesnych latach 60., na Południu USA, w okolicy, w której wciąż żywe są resentymenty sięgające korzeniami Wojny Secesyjnej i zniesienia niewolnictwa. Najprężniejszą organizacją społeczną wydaje się Ku Klux Klan, a rasizm jest powszechnie akceptowaną podstawą poglądów na sprawy społeczne. Ten stan usiłują zmienić aktywiści praw z człowieka z Północy, ale nie czeka ich gościnne przyjęcie. Kiedy trzech działaczy znika bez śladu w pobliżu małego miasteczka w stanie Missisipi, FBI zaczyna śledztwo. Prowadzi je dwóch agentów, Alan Ward (Willem Dafoe) oraz Rupert Anderson (Gene Hackman). Miejsce, do którego przybyli agenci, to miasto zatruwane rasową nienawiścią. Przemoc wobec Afroamerykanów jest tu na porządku dziennym, Ku Klux Klan działa niemal jawnie, ale panuje na ten temat powszechna zmowa milczenia. Miejscowe władze są w ewidentny sposób skorumpowane i zastraszone. Zadanie agentów szybko staje się więc dużo trudniejsze niż z początku mogło się zdawać. (MC)

33. 127 godzin (2010), reż. Danny Boyle

Film nagrodzonego Oscarem Danny’ego Boyle’a (Slumdog. Milioner z Ulicy) został oparty na autentycznej historii Arona Ralsona, który w 2003 roku doświadczył strasznego wypadku, co potem opisał w książce Beetween A Rock And A Hard Place – pierwowzorze filmu 127 godzin. Fabuła tu przedstawiona dzieje się w maju 2003 roku, gdy Ralson (grany przez Jamesa Franco) samodzielnie wspina się w kanionie w Utah, nikomu nie mówiąc o swojej wyprawie. Niestety podczas spinaczki spada, a duży głaz przygniata mu rękę do skały. Uwięziony mężczyzna nie mógł się samodzielnie uwolnić, był niewidoczny z powietrza, nikt go nie słyszał. W takim stanie Ralson spędził w śmiertelnej pułapce tytułowe 127 godzin, czyli ponad pięć dni. Podczas tego okresu bohater przechodzi wewnętrzną przemianę, żegnając się z życiem oraz rozmyślając o rodzinie i przyjaciołach. (MC)

32. Dziewczyna z Tatuażem (2011), reż. David Fincher

O sadze kryminalnej świetnego szwedzkiego pisarza Stiega Larssona słyszał z pewnością każdy. Dziewczyna z tatuażem to ekranizacja pierwszej części Millenium z niezłomnym dziennikarzem Mikaelem Blomkvistem i piekielnie uzdolnioną, niebezpieczną Lisbeth Salander. Filmowa interpretacja w reżyserii Davida Finchera daje nam dokładnie to, czego oczekujemy. Starannie i dogłębnie zbudowane postacie, mroczny i wciągający klimat, a także tempo akcji budujące prawdziwe napięcie. Główny wątek skupiony na zaginięciu Harriet sprzed lat zbudowany jest z licznych, pobocznych wydarzeń oraz zaskakujących zwrotów akcji. Nie tylko dlatego warto jest dodać Dziewczynę z tatuażem na listę filmów obejrzanych, gdyż aktorstwo również Was nie zawiedzie.(KS)

31. Kolekcjoner kości (1999), reż. Phillip Noyce

To, co uwielbiam w tym filmie, to przede wszystkim zakończenie, które całkowicie mnie zaskoczyło. Przez cały rozwój fabuły miałam w głowie kilka typów, kto może kryć się za postacią seryjnego mordercy i jak się okazało w końcówce, moje przewidywania zupełnie się nie sprawdziły. Kolekcjoner kości to mrożący krew w żyłach rasowy thriller z doskonałymi kreacjami aktorskimi Angeliny Jolie i Denzela Washingtona. Oprócz intrygującego oraz oczywiście przerażającego wątku kryminalnego, dostajemy w pakiecie małe poboczne tajemnice związane z postaciami Lincolna i Amelii. To wszystko decyduje o tym, że Kolekcjoner kości znakomicie sprawdza się w roli ponurego dreszczowca z rozbudowaną, mroczną fabułą. (KS)