Kto ich nie zna? Rachel, Phoebe, Monica, Chandler, Ross i Joey to ukochani bohaterowie przełomu dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku, których pokochały również i nowe pokolenia widzów. Dlaczego? Bo pewne rzeczy po prostu się nie starzeją. Świetny, naturalny humor, doskonałe, inteligentne dialogi, a przede wszystkim dużo ciepła jakie płynie od Przyjaciół sprawiają, że chcemy ich oglądać raz po razie. Dowodem na popularność produkcji są liczne, świetne występy gościnne najpopularniejszych gwiazd Hollywood, z Brucem Willisem i Julią Robert na czele. Serial zakończył się w 2004 roku, mając na koncie rzesze fanów i mnóstwo zasłużonych nagród – m.in. nagrodę BAFTA i nagrodę People’s Choice Award jako „ulubiony serial komediowy” oraz kilkadziesiąt nominacji. (AB)
Kolejny serial, który bez wątpienia można nazwać kultowym. Nakręcony w latach 90. ubiegłego wieku wciąż bawi młodych widzów i chętnie, z łezką w oku oglądany jest przez starsze pokolenia. Barwny, wzruszający i zabawny, opowiada o kontakcie tradycji z nowoczesnością, magii i przyjaźni. Nowojorski mieszczuch zostaje przeniesiony na Alaskę, do „zapadłej dziury”, czyli miasteczka Cecily, gdzie spotyka prawdziką dziką przyrodę, czyste powietrze i prawdziwych przyjaciół. Przystanek Alaska ceniony jest przede wszystkim za swój niepowtarzalny klimat, od którego ciężko się oderwać. (AB)
Ostatnie dwie dekady XX wieku upłynęły w kinie pod znakiem wielu klasowych filmów o mafii. Niektóre były docenione po latach, niektóre od razu uznano za arcydzieła, jednak gdy w 1999 roku Amerykanie z HBO postanowili stworzyć Rodzinę Soprano niewielu spodziewało się aż takiego sukcesu. Serial przetrwał aż do 2007 roku, powstało sześć sezonów i choć był dedykowany wyłącznie dorosłej publiczności, odniósł niemały sukces finansowy i marketingowy. Tony Soprano grany przez Jamesa Gandolfiniego stał się z kolei jednym z najlepiej kojarzonych mafiosów małego ekranu. To zupełnie niecodzienne połączenie mafijnego i rodzinnego życia w New Jersey, przy nietypowych atakach paniki głównego bohatera, że serial wywoływał mnóstwo skrajnych emocji – momentami bawił, ale momentami też wciskał w fotel. Ponadto Rodzina Soprano jest też swego rodzaju hołdem dla wcześniejszych produkcji, które przyniosły sławę gangsterskiemu gatunkowi, gdyż odnajdziemy tu wiele nawiązań do Ojca Chrzestnego i Chłopców z Ferajny. Trzeba przyznać, że zapewne długo nie zobaczymy równie dobrego serialu osadzonego w klimatach mafijnych. (PS)
Zobacz również: TOP 20: Najlepsze filmy przygodowe!
W latach 90. o seksie mówiono już sporo, jednak żaden serial nie dotknął tego tematu w tak elegancki, lekki, a zarazem wyczerpujący sposób. Przygody (te łóżkowe i nie tylko) dziennikarki Carrie i jej trzech przyjaciółek są doskonałą historią o miłości, związkach, przyjaźni i modzie, czyli w dużym skrócie o tym, co dotyczy wielu współczesnych kobiet, żyjących w wielkich miastach. Seks w Wielkim Mieście był inspirujący, i nowatorski, stanowił także małą rewolucję w tematach tabu. Serial inteligentny, a równocześnie lekki, przyjemny, zabawny i cieszący oko. Doskonała rozrywka na najwyższym poziomie. (AB)
Jak sam tytuł wskazuje, bohaterowie wstydu nie mają. I jest to ich największą zaletą. Serial opowiada o dysfunkcyjnej rodzinie, która przebrnęła już chyba przez wszystkie patologie jakie możecie sobie wyobrazić – alkoholizm, młodociane ciąże, przestępstwa, narkotyki, morderstwa, więzienie, prostytucja… mimo to, Gallagherowie jakoś sobie radzą, na swój sposób się kochają i trzymają razem. Shameless ma to do siebie, że gdy już myślisz, że przekroczyli wszystkie możliwe granice, oni brną dalej i znowu cię szokują. Oprócz tego widz czasem się zaśmieje, czasem zastanowi, a czasem łza zakręci mu się w oku. Wartka akcja, piękne dziewczyny, doskonały, mocny scenariusz. Stanowczo wart obejrzenia. (AB)
Na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat wielki detektyw Sherlock Holmes doczekał się niezliczonej ilości filmowych i serialowych wizerunków. Czy zatem w 2010 roku było możliwe wykrzesać coś jeszcze ze słynnych powieści i opowiadań pióra Arthura Conan Doyle’a? Steven Moffat oraz Mark Gatiss pokazali, że tak, a przeniesienie przygód genialnego gentlemana mieszkającego pod adresem Baker Street 221B do czasów współczesnych było definitywnym strzałem w dziesiątkę. Zaangażowanie do projektu Benedicta Cumberbatcha oraz Martina Freemana pozwoliło tchnąć nowego ducha w przemaglowane postaci Holmesa i Watsona. Sherlock od BBC satysfakcjonuje nie tylko osoby niezaznajomione z detektywem, ale także starych wyjadaczy prozy, którzy nierzadko mogą doświadczyć od twórców subtelnych mrugnięć okiem. (DD)
Gdy w czerwcu 1989 roku w Polsce kończył się komunizm, w USA przygotowano już pierwszą serię pełnoprawnych Simpsonów. Animowany serial powstaje nieprzerwanie od blisko trzydziestu lat. Powstało 28 sezonów i 618 odcinków. Serial przyjął się z uwagi na emitowane wcześniej krótkometrażowe, 2-minutowe odcinki, których powstały aż trzy sezony. Przez lata Simpsonowie zdobywali coraz większą popularność,nie tylko wśród najmłodszych, a prawa do emisji wykupywały stacje z całego świata, w tym z Polski. Produkcja w praktyce opowiadająca o nieco nietypowej, ale jednak bardzo amerykańskiej rodzinie jest wypełniona niezwykle zabawnymi sytuacjami, postaciami znanymi z realnego świata, a w ostatnich latach stwierdzono też, że przewiduje przyszłość (sceny z wiwatującym Donaldem Trumpem, czy meczem Super Bowl między Denver Broncos a Seatttle Seahawks). Bo wszystkich tych latach formuła serialu jest daleka od wyczerpania i niewiele wskazuje na to, byśmy zbliżali się do końca ich historii.(PS)
Jak sam tytuł wskazuje, główny bohater produkcji Netflixa, nie do końca wie, czego chce od życia. Zawodowo nie układa mu się tak, jakby tego oczekiwał i ciągle szuka wybranki serca. Twórcą Specjalisty od niczego jest Aziz Ansari, który gra tu również główną rolę. Jego Dev jest tworem skomplikowanym. Z jednej strony samotny, z drugiej otoczony przez przyjaciół, skrzywdzony przez kobietę i nadal szukającym tej jedynej, wrażliwym i sprowadzającym kobiety do określenia „Hey Cutie”. Nie ulega wątpliwości, że Specjalista od niczego jest serialem naturalnym i inteligentnym. Tak, jak w przypadku Pozostawionych, tak i tutaj to właśnie Dev jest tym, co napędza całą fabułę. Oprócz osamotnienia głównego bohatera i jego poszukiwania miłości, poruszane są tutaj tematy religii, relacji między ludzkich, pojawiają się też wątki LGBT. Drugi sezon Specjalisty od niczego, który ukazał się niedawno pokazał, że mamy do czynienia z czymś, co na długo pozostanie w naszej pamięci, do czego będziemy wracać i na co warto czekać. (KJ)
Pozwolę sobie nieco złamać regulamin rankingu i żeby nadać mu różnorodności, wybiorę dwie pozycje, ale z tej samej kategorii seriali animowanych. Oba odegrały niemałą rolę w kształtowaniu mojej osobowości, kiedy byłem dzieckiem. A że młodzi chłopcy kochają superbohaterów w trykotach, wiemy nie od dziś. Miłośc do komiksów to jedno, ale trudno było przejść obojętnie obok emitowanych w latach 90-tych Spider-Man TAS i Batman TAS. Zwłaszcza ten drugi uważany jest za jedną z najlepszych odsłon przygód Mrocznego Rycerza i do dziś stawiany za niedościgniony wzór odwzorowania klimatu stworzonego pierwotnie na kartach komiksu. Przygody Pająka powstały nieco później i mają bardziej dynamiczną, nowocześniejszą animację, która idealnie odwzorowuje świat Petera Parkera, jego przyjaciół i wrogów, w tych najbardziej klasycznych odsłonach, które cieszą się największą popularnością. Żadna kolejna próbna zinterpretowania ich perypetii nie zbliżyła się poziomem do tych dwóch odsłon. Miałem ogromne szczęście, że mogłem dorastać z porannymi seansami przygód Pająka i wczesnopopołudniowymi sesjami z Batmanem. Między innymi przez to do dziś obsesyjnie czytam komiksy z ich udziałem i nie tylko. (PP)
Jeśli lubujesz się w klimatach gangsterskich, ale chciałbyś odpocząć na chwilę od bogatych biznesmenów z kryminalnego półświatka i zamienić ich na brodaczy w skórzanych kurtkach ze Żniwiarzem na plecach, to jest to definitywnie pozycja dla Ciebie. Historia Jaxa Tellera i tytułowych Synów Anarchii to siedmiosezonowa opowieść o twardzielach, którzy dla swojego klubu mogą posunąć się do wielu czynów, nierzadko tych nielegalnych. Nie brakuje tu zatem scen epatujących brutalnością tudzież seksem, które niejednokrotnie przekraczały granice dobrego smaku i były potem powodem poważnych nagonek medialnych. Może wraz z kolejnymi sezonami serial stracił na wartości i przerodził się w guilty pleasure, ale warto go chociażby poznać dla świetnego soundtracku składającego się z przeróżnych rockowych utworów, który niewątpliwie podbija klimat tego, co widzimy na ekranie i z sezonu na sezon był definitywnie coraz lepszy. (DD)
TRAGICZNE zestawienie!!!
Nie ma w nim ani Dextera ani Bundych, które są lepsze od 90% tutaj podanych…
Dexter jest tak nudny, że jak ktoś dotrze dalej niż poza 3-4 sezony to bije pokłony.