Szklana pułapka – Ciekawostki

Autor: Wojciech Gawron 17 lutego 2017

Początkowo plakat do tego filmu nie przedstawiał twarzy Bruce’a Willisa, a jedynie budynek wieżowca. Zdaniem producentów, twarz aktora mogła odstraszać od obejrzenia filmu tych, którzy Willisa nie lubią (był on wtedy zresztą mało znanym aktorem). Dopiero gdy produkcja zaczęła odnosić pierwsze sukcesy w kinach i notowaniach box office, zdecydowano się zmienić oficjalny plakat.
Bruce Willis otrzymał niespotykane wcześniej honorarium w wysokości 5 mln $. Kwotę tę zaakceptował Rupert Murdoch.
Autorem zdjęć do filmu był holenderski operator Jan de Bont, który później wyreżyserował Speeda. W filmie zastosował rzadko spotykaną wtedy w amerykańskim kinie dynamiczną pracę kamery.
Aby nakręcić scenę śmierci, Alan Rickman musiał skoczyć 70 stóp (ponad 21 metrów) na wielką gumową poduszkę.
Budynek Nakatomi Plaza to w rzeczywistości Fox Plaza Tower, główna siedziba Century Fox. Także adres i numer telefonu, który wyświetla się na monitorze komputera policji w trakcie wzywania ich przez McClane’a, to prawdziwe dane Fox Plaza. Prawdopodobnie w trakcie kręcenia filmu najwyższe piętra były jeszcze w budowie, podobnie jak w filmie, o czym wspomina pan Takagi w rozmowie z McClane’em.
Kwestie Bruce’a Willisa wygłaszane w scenie wyciągania szkła ze stóp były improwizowane.
Terroryści przyjeżdżają zieloną ciężarówką z napisem Pacific Courier. W Szklanej pułapce 3, ciężarówka, która znajduje się w zasięgu wybuchu przed sklepem Bonwit Teller również jest zielona, a z boku widnieje napis Atlantic Courier. Również w filmie Speed: Niebezpieczna prędkość, eksplodujący zielony samolot ma z boku napis Pacific Courier. Pomysłodawcą tego motywu był scenograf Jackson De Govia, który brał udział przy kręceniu powyższych filmów.
W jednej ze scen Hans Gruber (Alan Rickman) spada ze szczytu budynku, tak naprawdę spadał z 6 metrowego modelu. Był trzymany przez kaskadera, po czym spadał na poduszkę powietrzną. Rickman miał być zrzucony na 3, lecz dla uzyskania właściwej reakcji, kaskader puścił go na 2.
Z powodu turystycznego zainteresowania budynkiem Fox Plaza w Los Angeles, obecnie zabronione jest robienie zdjęć na zewnątrz budynku.
Most w biurze Takagi jest częścią modelu przedstawiającego obszar Bay Area w San Francisco w 1949 roku. Autorem jest Frank Lloyd Wright.
Film został nakręcony na podstawie powieści Nothing Lasts Forever Rodericka Thorpa. Powieść ta jest sequelem innej książki zatytułowanej The Detective, która została zekranizowana w 1980 roku. Film nosił tytuł The First Deadly Sin (Pierwszy śmiertelny grzech), główną rolę grał Frank Sinatra. W filmie tym debiutował Bruce Willis, który wychodząc z baru mijał Sinatrę, który do baru wchodził.
Muzyka w końcowej scenie, kiedy Al Powell zabija Karla, pochodzi z filmu Star Trek.
W niemieckiej wersji filmu zmieniono imię Hansa Grubera na Jacka Grubera
Scenę, w której spotykają się Gruber i McClane, umieszczono w scenariuszu po tym jak Alan Rickman (Hans Gruber) odkrył, że biegle naśladuje amerykański akcent. Twórcy filmu, szukając sposobu na spotkanie się dwóch głównych bohaterów jeszcze przed finałowym pojedynkiem, wykorzystali talent Rickmana.
W 2003 roku film zajął 3 miejsce w rankingu przeprowadzonym przez brytyjski oddział sklepu Amazon na najlepszy świąteczny film wszech czasów.
Do scen, w których Hans Gruber używa broni maszynowej, osobno kręcone były ujęcia broni i osobno twarzy Alana Rickmana. Zastosowano taki zabieg, ponieważ aktor miał niekontrolowany odruch cofania się przy strzale i krzywienia twarzy podczas rozbłysków.
Gdy w kadrze pojawia się któraś z postaci, tło za nią jest rozmyte. Bont celowo zastosował ten efekt, by podkreślić klaustrofobiczny klimat filmu.
Bruce Willis osobiście polecił Bonnie Bedelię do roli swojej żony.
Rolę Johna McClane’a odrzucili Arnold Schwarzenegger, Sylvester Stallone, Burt Reynolds, Richard Gere, Nick Nolte, Tom Berenger, Al Pacino i Robert De Niro. Frank Sinatra, Harrison Ford, Mel Gibson, Don Johnson, Richard Dean Anderson i Michael Madsen byli kandydatami do roli McClane’a. Charles Bronson nie mógł przyjąć głównej roli z uwagi na to, że był związany kontraktem z wytwórnią Cannon Films. Natomiast Clint Eastwood posiadał prawa do powieści Nothing Lasts Forever, na której oparty jest film i planował obsadzić siebie w roli McClane’a we wczesnych latach 80.
Sam Neill odrzucił rolę Hansa Grubera.
Sally Field, Meryl Streep, Goldie Hawn, Diane Keaton i Glenn Close były kandydatkami do roli Holly McClane.
Kiedy martwy Tony siedząc na krześle zjeżdża windą, Hans i Fritz biegną w jej kierunku. Mężczyźni zastanawiają się kto mógł zabić Tony’ego. Hans poprawia ręką głowę nieboszczyka. Przyglądając się uważnie można dostrzec, że trup… porusza powiekami.
Okres zdjęciowy filmu trwał od 2 listopada 1987 roku do marca 1988 roku
I na zakończenie materiał wideo prosto z planu pierwszej części Szklanej Pułapki: