Oscary – kolejny rok tylko w CANAL+!

Słodka pochwała celebracji życia, czy smutne studium alkoholizmu? Pomimo tego, że jak twierdzi sam reżyser i współtwórca scenariusza — Thomas Vinterberg (nominowany do Oscara® również za POLOWANIE) film jest „pochwałą życia, a nie picia”, trudno nie zauważyć, że po jego obejrzeniu zdania pozostają podzielone, a niektórzy widzowie nieco skonfundowani – jak właściwie ten obraz rozumieć.

Fabuła filmu opowiada o eksperymencie, który postanawiają przeprowadzić na sobie czterej przyjaciele prowadzący ustabiliozowane, chciałoby się powiedzieć nieco przykurzone życie szkolnych nauczycieli. Opierając się na teorii norweskiego psychiatry Finna Skårderuda jakoby mężczyźni rodzili się z niedoborem alkoholu we krwi na poziomie 0,05‰, Martin (w tej roli jak zawsze fenomenalny Mads Mikkelsen), Tommy, Nikolaj i Peter decydują się spróbować utrzymać taki właśnie poziom stężenia alkoholu przez cały czas we własnych organizmach. Początek eksperymentu przynosi same pozytywne wnioski. Szybko jednak sytuacja wymyka się spod kontroli prowadząc bohaterów nieuchronnie z „komedii” w stronę „dramatu”. Jednak na końcu dla niemal wszystkich zaświeci światełko nadziei, a finałową scenę z tanecznymi wyczynami Martina (Mads Mikkelsen zanim zaczął karierę aktorską był zawodowym tancerzem) możemy potraktować jako szaloną, kolorową i rozświetloną celebrację życia właśnie.

Sam Finn Skårderud zaprzeczył jakoby jego teoria brzmiała w sposób przedstawiony w filmie. Wyjaśnił, że nastąpiła błędna interpretacja jego przedmowy, którą napisał do norweskiego tłumaczenia „Psychologicznych skutków wina” włoskiego autora Edmondo de Amicis.

Można sobie postawić pytanie, czy ten klimatyczny obraz wybranego przez Fern sposobu życia można uznać za jego celebrację? Czy powinniśmy zazdrości bezrobotnej, biednej kobiecie, która za cały swój dobytek ma to, co zmieściła do samochodu i jest zmuszona do wykonywania podstawowych czynności higienicznych w publicznych toaletach? Co my, widzowie, najczęściej wtłoczeni w korporacyjne i konwencjonalne tryby zobaczymy w tym obrazie – pochwałę wolności czy menelstwa?