TOP7: Rachel Weisz – najlepsze role

Karierę filmową rozpoczęła równo dwadzieścia lat temu. Zagrała w pięćdziesięciu produkcjach i odebrała pięć nagród, w tym Oscara i Złoty Glob dla Najlepszej aktorki drugoplanowej. Od zeszłego tygodnia na ekranach kin możemy zobaczyć ją w Świetle między oceanami – z tej okazji przygotowaliśmy dla Was subiektywny ranking siedmiu ról Rachel Weisz, które zasługują na przypomnienie. 

5. Źródło (2006), reż. Darren Aronofsky 

Weisz jest tu magnetyczna, że wyjątkowo trudno oderwać od niej wzrok; trudno również dziwić się granym przez Hugh Jackmana bohaterom, którzy – tak w realiach szesnastowiecznych, jak i współczesnych, nie potrafią się jej oprzeć. Magiczna aura charakteryzuje nie tylko sam film – roztacza ją wokół siebie głównie Isabel / Izzy, bez względu na okoliczności i charakteryzację równie mocno hipnotyzując spojrzeniem, głosem, sposobem bycia. Bądźmy szczerzy: któż nie uwierzyłby w zapewnienie o życiu wiecznym, skoro na ekranie pada ono z ust tak eterycznej postaci? 

4. Młodość (2015), reż. Paolo Sorrentino 

Choć pierwsze skrzypce w Młodości gra dwóch mężczyzn, damsko-męski duet, którego częścią jest właśnie Weisz, także zasługuje na uznanie. Lena Ballinger, córka kompozytora Freda, przybywa go odwiedzić po bolesnym rozstaniu. Okazuje się jednak, że jej relacja z ojcem jest znacznie bardziej skomplikowana, niż z niewdzięcznym małżonkiem. Momenty, w których kobieta otwiera się i wyrzuca z siebie to, co dotychczas tłumiła, angażują widza tak samo jak te, w których wzrusza się, rozczula, złości lub próbuje odbudować poczucie własnej wartości i relację z rodzicem. Dojrzałość i delikatność w jednym, czyli Weisz w pełnej krasie. 

3. Agora (2009), reż. Alejandro Amenábar

Hypatia. Filozofka, astronomka, „męczennica nauki”. Kontrast między wewnętrzną siłą, mądrością i poczuciem misji granej przez Weisz bohaterki przejmująco kontrastują z brutalnością starożytnych realiów: świata zdominowanego przez mężczyzn i fanatyzm religijny. Nawet, jeśli obsypana nagrodami Goya Agora nie jest w stu procentach wierna faktom, jest absolutnie widowiskowa. Zupełnie tak, jak odtwórczyni roli Hypatii – przekonująca i przejmująca.

 

2. Wierny ogrodnik (2005), reż. Fernando Meirelles

 

Rola w pełni zasłużenie nagrodzona Oscarem, Złotym Globem, statuetką Amerykańskiej Gildii Aktorów Filmowych oraz BIFĄ dla Najlepszej aktorki drugoplanowej. O angaż ubiegały się Nicole Kidman, Kate Winslet, Evę Green i Natalie Portman, ale po seansie – o ile nie w trakcie jego trwania – nie ma najmniejszych wątpliwości, że właśnie za sprawą Weisz empatyczna, ale i bezkompromisowa, pełna życia, wierna swoim ideałom aktywistka Tessa Quayle to postać, którą pamięta się – oraz opłakuje – równie długo, co samą ekranizację powieści Johna le Carré.

1. Niewygodna prawda (2010), reż. Larysa Kondracki 

Kathryn Bolkovac: amerykańska policjantka, która po dołączeniu do misji w Bośni odkrywa nie tylko, że ma tam miejsce handel kobietami, ale także że stoją za nim organizacje odpowiedzialne za zaprowadzenie pokoju. Oparta na faktach, druzgocąca historia, a w samym jej centrum: Weisz wcielająca się w autentyczną, żyjącą nadal kobietę; próbującą – być może naiwnie – na nowo zaprowadzić w obcym sobie świecie porządek, albo przynajmniej stanowczo sprzeciwić się zastanej tam, haniebnej sytuacji. Skrajne, raz po raz wstrząsające bohaterką emocje – od niedowierzania, niepokoju i współczucia, przez oburzenie, obrzydzenie, po bezsilność i wściekłość towarzyszą także widzom. Ani ten film, ani ta kreacja aktorska nie dadzą o sobie łatwo zapomnieć. 

Ilustracja wprowadzenia: TheHollywoodReporter.com