Drugi sezon rozpoczyna się około rok po makabrycznych zbrodniach, które miały miejsce w okolicach Opola. Religioznawca Piotr Wolnicki staje przed sądem aby odpowiedzieć za zarzucane, mu makabryczne, do których się nie przyznaje. Wraz ze swoimi obrońcami oraz niespodziewanym sprzymierzeńcem – Wolnicki będzie walczył o swoje uniewinnienie. Poza murami więziennymi ma zaplanowaną zemstę. Nikt nie będzie czuł się bezpiecznie. Po raz kolejny w obsadzie zobaczymy Macieja Stuhra, Aleksandrę Popławską, Bartosza Gelnera oraz Anne Cieślak. Natomiast pojawią się też nowe postacie m.in: Lila w którą wcieli się Anna Ilczuk oraz Komisarz Ewelina Wrońska, która gra Karolina Gorczyca.
Szadź, bez wątpienia była powiewem świeżości jeśli chodzi polskie seriale kryminalne. Mroczna, nieschematyczna historia i nieoczekiwany finał, okazały się przepisem na sukces dla pierwszego sezonu. Scenarzyści zostawali sobie jak i widzom wolną drogę w interpretacji finału oraz tego czy pojawi się kolejną część. Drugi sezon zapowiedział się na bardzo mocny. Szadź powróci i jeszcze bardziej zszokuje widzów. Jednak trzeba zauważyć, że drugi sezon nie będzie powiązany z powieścią Brejdyganta (co można też podciągnąć pod sukces pierwszego sezonu). Pojawiało się również wiele głosów aby serialu, z tej przyczyny nie kontynuować. Czy jesteśmy po raz kolejny świadkami zbędnej kontynuacji?
Historia rozpoczyna się interesująco, mamy wspomnienia z poprzedniego sezonu i budzącego skrajne emocje religioznawcę. Piotr Wolnicki to postać, którą poznaliśmy jako nad wyraz inteligentną. Szkoda, że scenarzyści nie pokusili się na bardziej zawiłą drogę jego wyjścia z więzienia. Wolnicki jest człowiekiem, który mistrzowsko manipuluje. Ciekawie byłoby zobaczyć prowadzenie przez niego bieżących wydarzeń, popełniania zbrodni zza murów więzienia. Natomiast zamiast tego, scenarzyści prezentują nam nietykalnego, uniewinnionego zbira, ponownie mordującego i uczącego na uczelni. Piotr wie wszystko, ma kontakty nawet wśród przestępców. Na przestrzeni, całego sezonu cała ta bezkarność jest mocno irytująca.
PHOTO: AGNIESZKA K. JUREK/TVN
Warto na pewno wyróżnić wprowadzenie Lili. To postać, która mocno odsłania przed nami, przeszłość Piotra. Zdecydowanie, to ona przejmuje pałeczkę największej manipulatorki. Jej zachowania to ciąg przyczynowo skutkowy, który odzwierciedla później zachowanie dzieci Piotra, które z postrzegania go jako potwora widzą w nim kochającego ojca. Początkowo wydaje nam się, że scenarzyści zrobią z nich szaleńczą mieszanką polskiego Bonnie i Clyde.
Mocną, a nawet jak nie najmocniejszą, stronę całej produkcji stanowi świetnie dobrana obsada. Maciej Stuhr jako Piotr Wolnicki, to po raz kolejny absolutne mistrzostwo świata. Wykreowanie czarującego religioznawcy, który z drugiej strony posiada nie odkrytą mroczną stronę. Cieszy również, że twórcy dali trochę więcej wątków dla Bartosz Gelnera wcielającego się w Tomasza Mrówca. Charyzmatyczny policjant wnosi wiele do fabuły, a swoimi odpowiedziami nawet odrobinę humoru.
PHOTO: AGNIESZKA K. JUREK/TVN
Jako całość, Szadź budzi dość mieszane uczucia. Z jednej strony ponownie mamy ciekawą, mroczną historię kryminalną. Z drugiej mam drobne wątki, które się rozpoczęły i umarły śmiercią naturalną. Bezsprzecznie widać, że historia jest zupełnie inaczej prowadzona niż w przypadku pierwszego sezonu. Prowadzenie niektórych postaci, też wydaje się spłaszczone – postać Lili, zdecydowanie mogła skończyć, inaczej mniej oczywiściej. Sezon jest bez wątpienia godny polecenia, jednak miejmy nadzieje, że scenarzyści przyszłych (jeśli takie powstaną) sezonów, przestaną rozciągać historię w nieskończoność.
Ilustracja wprowadzająca: fot. TVN
Opinia wg mnie dość trafna i wyważona, mam podobne odczucia. Rażą mnie błędy językowe w dużej ilości, sugeruję sprawdzenie tekstu przed publikacją.
Wracając do serialu: po obejrzeniu drugiego sezonu nadal mnie nurtuje, jak to się stało, że w ogóle powstał. Ostatni odcinek pierwszego sugerował, owszem, że a nuż morderca ożyje i powstanie kolejna część. Ale że Polkowska wyciągnęła mordercę z pożaru… Jak długo trwał ten niebezpieczny pożar, skoro: 1) już Jola ledwo uszła z życiem, bo wokół się paliło, 2) potem w ogień wskoczył Jasiek — został uratowany, 3) w końcu sam Wolnicki — i jego też udało się uratować. Oczywiście możemy się umówić, że na pożarach się nie znam, to takie subiektywne odczucia. Druga kwestia: dlaczego Polkowska z narażeniem życia ratowała mordercę z pożaru? Względy etyczne? Psychologiczne? Pragnienie, żeby zgnił w więzieniu, a nie tak po prostu sobie zginął w pożarze? Nie czuję, żeby jej motywacja została jakoś wyjaśniona w sezonie 2. Wręcz mnie „zabił” jego pierwszy odcinek, zupełnie zaskoczył, nie bardzo wiedziałam, co i dlaczego się stało. Potem jakoś się wkręciłam w sezon 2., ale i tak co jakiś czas wracało poczucie, że coś tu jest sztuczne i na siłę.
1 odcinek drugiego sezonu to jakaś kpina. Gość wychodzi z więzienia na podstawie mętnych zeznań syna………….. no comments.Nie oglądam dalej…