Woody’ego Allena nikomu szczegółowo przybliżać nie trzeba. Do jego najbardziej znanych filmów należą Annie Hall, Hannah i jej siostry oraz O północy w Paryżu. Allen nie tylko reżyseruje swoje filmy, ale także pisze do nich scenariusze, a w niektórych wystąpił jako aktor. Jego dorobek artystyczny jest niezwykle bogaty i w swojej autobiografii nowojorski artysta zaprasza nas za kulisy powstawania tych dzieł, a przede wszystkim zaprasza nas do swojego życia, które opisuje barwnie począwszy od drzewa genealogicznego swojej rodziny.
Należę do grupy osób, które lubią czytać pamiętniki i dzienniki. Autobiografię Woody’ego Allena trzeba sklasyfikować w tych kategoriach. Reżyser wnikliwie opisuje swoje życie i skupia się przede wszystkim na komentowaniu licznych wydarzeń z jego życia, zgrabnie łącząc narratorski styl opowiadania ze szczegółowymi faktami. Momentami można mieć wrażenie, że książka to chaotyczny ciąg myśli, ale wszystko jest tu poukładane. Allen rozpoczyna swoje dzieło od przedstawienia swojego ojca, a potem od momentu swoich narodzin próbuje skupić się na sobie. Próbuje, bo nie zawsze mu się udaje i niekiedy gubi główny wątek, aby do niego wrócić po paru stronach. Wbrew pozorom, jeśli jesteście uważnymi czytelnikami, nie będzie Wam to przeszkadzać w lekturze.
Woody Allen to prawdziwy znawca sztuki filmowej, co pokazuje wplatając w język wiele odniesień do świata popkultury. Wprowadza także i nieco literatury, ale w mniejszym stopniu, ponieważ do literatury nie czuł takiej mięty jak do filmowego świata. Allen to doskonały mówca. Do takiego wniosku można dojść po lekturze tej wciągającej opowieści. Co do samej tematyki, reżyser nie skupia się wyłącznie na wygodnych dla niego tematach, ale także odnosi się do oskarżeń rzucanych pod jego adresem. Przedstawia swój punkt widzenia i dość sarkastycznie komentuje dziennikarskie oskarżenia. Sarkazm i wyszukany humor towarzyszą nam już od samego początku, ponieważ Woody Allen w swojej autobiografii widać, że jest w pełni sobą i potrafi nas rozbawić, choć nie zawsze jest do śmiechu. Lekki ton w mówieniu o swoich problemach może trochę przerażać, ale najwidoczniej musimy zrozumieć, że taki styl ma Woody Allen.
Jak miałbym podsumować swoje życie? Było szczęśliwe. Allen to doskonały mówca. Do takiego wniosku dojdziecie po lekturze jego własnej książki. Książki o nim, o kobietach w jego życiu, o dziełach filmowych, o krytyce recenzentów, o pasjach, o spotkaniach z różnymi ludźmi i po prostu o codzienności. Nawet najnudniejsza codzienność w opowieści Allena będzie gotowym scenariuszem filmu, ponieważ taki obraz reżysera wyłania się zza książki. Woody Allen to doskonały obserwator otaczającego go świata, którym podzielił się w swoich filmach. Tym razem podzielił się nim w sposób literacki, co polecam z całego serca, ponieważ jest to książka niezwykłego człowieka, mającego wiele szczęścia w życiu, ale i mającego ogromny talent. Polecam każdemu, nawet tym, którzy nie są zaznajomieni szczegółowo z dorobkiem Allena.
Autor: Woody Allen
Tytuł: Woody Allen. A propos niczego. Autobiografia
Wydawca : Dom Wydawniczy Rebis
Tłumaczenie: Mirosław Piotr Jabłoński
Stron : 440
Ocena: 80/100
Ilustracja wprowadzenia: usatoday.com/
