Gaga: Five Foot Two – recenzja dokumentu Netflixa

Stefani Joanne Angelina Germanotta, znana szerzej jako Lady Gaga. Amerykańskiej piosenkarce często przypisywane jest stwierdzenie: nieważne, jak mówią, ważne, że mówią. Większość z nas kojarzy Gagę z ekscentrycznych kreacji, pięknego głosu i medialnego rozgłosu. Nie znajdziemy zbyt wiele osób, które nie słyszały o Lady Gadze. Jednak co się stanie, gdy powiem wam, że jest to przykrywka, pewnego rodzaju gra z branżą muzyczną? Gaga: Five Foot Two przybliża nam nieco osobę artystki z tej prawdziwej, ludzkiej strony. W półtoragodzinnym dokumencie odkryjemy wrażliwość, pasję oraz zmagania artystki, które do tej pory ukrywała przed światem. Już teraz śmiało mogę stwierdzić, że jest to pozycja obowiązkowa dla fanów Stefani, ale powinna zainteresować również tych, którzy Gagę znają tylko z artykułów zamieszczanych w tabloidach.

Gaga: Five Foot Two pozytywnie wyróżnia się na tle takich produkcji jak Justin Bieber: Believe, czy Katy Perry: Part of Me. Film zaczyna się w momencie, gdy Stefani wzlatuje pod kopułę stadionu podczas występu na Super Bowl i tak samo również się kończy. Co więc znajduje się pomiędzy tymi krótkimi scenami? Nie doświadczymy tu jej pełnej biografii, opowieści o trudach związanych z dotarciem na szczyt, a raczej opowieść o przemianie w dojrzałą kobietę, która musi mierzyć się ze swoim cierpieniem. Gaga dojrzała, stała się pewną siebie kobietą, która stara się pozbywać kompleksów z przeszłości. Sama przyznaje, że nigdy nie czuła się wystarczająca mądra, ładna, czy doświadczona. Zawsze pozostawało jakieś „ale”. 

Lady Gaga powoli odchodzi w zapomnienie, a na scenę wkracza Stefani Joanne Germanotta. Wrażliwa kobieta, którą dręczy choroba związana ze złamanym biodrem i ciągłymi skurczami. Dzięki dokumentowi wyprodukowanym przez Netflixa mamy wrażenie, że poznajemy Stefani od tej prawdziwej strony. Nie ma tu miejsca na idealizowanie — są łzy bólu, cierpienia i wstydu. Pojawia się nawet krótki fragment, w którym Gaga opowiada o cierpieniu związanym z samotnością. Ból fizyczny można zakryć, rozmasować, ale ten psychiczny zawsze siedzi gdzieś głębiej. 

Nie jest to ani najlepszy dokument Netflixa, ani rywal dla Amy. Ponadto Gaga: Five Foot Two miewa momenty, w których sam nie wie, czym właściwie chce być. Obrazem pełnej pasji artystki, która musi radzić sobie z samotnością i fizycznym bólem, czy opowieścią o bliskich relacjach z rodziną i przyjaciółmi? Film nie zaskoczy fanów niczym nowym, ale dla mnie – jako osoby, która nie słucha na co dzień Lady Gagi – przybliżył jej osobę i chęć zadowolenia swoich słuchaczy oraz własnej ambicji. Całość ogląda się z zainteresowaniem, a inteligenty montaż ułatwia odbiór poszczególnych fragmentów. Stefani należy się szacunek za odwagę i chęć pokazania całej siebie, nawet podczas wstydliwych momentów i ataków paniki. Wątpię, abym wspominał ten dokument jako zmianę mojego postrzegania na branżę muzyczną czy media wokół niej zebrane. Pokazał mi jednak Gagę od innej strony, a taki był właśnie cel produkcji.

Ilustracja wprowadzenia: Materiały prasowe Netflix