Zaginiona dziewczyna – ścieżka dźwiękowa [Recenzja i odsłuch]

Po sukcesie filmu Davida Finchera pt. Social Network, przedstawiającym historię powstania najpopularniejszego obecnie portalu społecznościowego na świecie, amerykański reżyser wziął na warsztat powieść Gillian Flynn o tym jak to zniknięła pewna niewiasta. Zaginiona dziewczyna to kolejna produkcja Finchera, w której za ścieżkę dźwiękową odpowiedzialny był duet Trent Renzor i Atticus Ross. Wcześniejsza współpraca reżysera z oboma kompozytorami przyniosła wymierne korzyści w postaci Oscara za najlepszą muzykę w 2011 roku za wspomniany wcześniej film o Facebooku. O tym jak poradzili sobie tym razem, spróbuję odpowiedzieć w dzisiejszym przeglądzie ścieżki dźwiękowej.

To co od razu rzuca się w oczy to ilość utworów na oficjalnym krążku. Soundtrack składa się z aż 24 utworów podzielonych na dwóch płytach. Wszystkie pozycje są bardzo spokojne. Minimalizm charakterystyczny dla gatunku muzyki elektronicznej – ambientu, jest znakiem rozpoznawczym tej kompozycji. Początek ścieżki jest naprawdę obiecujący. Utwór Sugar Storm będący zarazem najbardziej charakterystycznym motywem muzycznym filmu, pojawiający się zaraz po nastrojowym wprowadzeniu, dostarcza naprawdę sporo przyjemnych doznań słuchowych. Z pierwszej płyty, utworami wartymi wyróżnienia są również Just Like You,  Background Noise oraz niezwykle nastrojowe Like Home. Są to niezwykle odprężające kompozycje, posiadające nutkę tajemniczości i niepewności. Pozostałe utwory są zwyczajnie nudne, przesycone dziwnymi syntetycznymi dźwiękami i zdające ciągnąć się w nieskończoność. Drugą część ścieżki dźwiękowej można sobie w zasadzie w całości odpuścić. Pojawiają się tam dźwięki, które trudno w ogóle nazwać muzyką. Czarę goryczy przelewa ostatni track drugiego krążka zatytułowany At Risk, który trwa aż 11 długich minut.

Z drugiej strony, muzyka przygotowana przez kompozytorski duet naprawdę nieźle się spisuje podczas oglądania filmu. Sztuczność niektórych dźwięków, aż tak bardzo nie razi jak przy odsłuchu „na sucho”. Aranżacje świetnie pomagają utrzymać niesamowity klimat filmu. Magazyn Rolling Stone określił muzykę towarzyszącą produkcji jako „nawiedzoną” i „subtelnie niepokojącą”. Ze swojej strony dodałbym jeszcze wyjątkową „mroczność” tej ścieżki dźwiękowej. W jakimś stopniu kompozytorzy Trent Renzor i Atticus Ross wywiązali się ze swojego zadania. Zrobili muzykę, która w połączeniu ze świetnymi zdjęciami wytworzyła niesamowity klimat, który towarzyszy nam aż do samego końca seansu. Muzyka do „Zaginionej dziewczyny” w ogólnym rozrachunku nieźle wpasowuje się w charakter tego thrilleru, lecz zdecydowanie gorzej radzi sobie pozbawiona obrazu filmowego.

Ocena: 50/100