Aktor wcielający się w głównego bohatera w najnowszym serialu Netflix W głębi lasu Wrzesień 2019 roku. Warszawski prokurator Paweł Kopiński zostaje wezwany do zidentyfikowania ciała ofiary morderstwa, która miała przy sobie poświęcone mu wycinki z gazet. Zabójstwo zdaje się być powiązane z wakacyjnym obozem z sierpnia 1994 roku, na którym Paweł był jedynym z opiekunów, podczas którego dwie osoby zostały zamordowane, a dwie inne – w tym jego siostra, Kamila – zaginęły bez śladu. Serial oparty na podstawie powieści Harlana Cobena.
Martyna: Nie miał Pan wcześniej styczności z twórczością Harlana Cobena. Czy teraz kiedy stał się jego częścią i przeczytał jedną, z jego książek zasięgnie Pan po kolejne?
Grzegorz: Pierwszy raz zetknąłem się z tym autorem. Mam zamiar latem poczytać więcej. Ciekaw jestem czy inne tytuły są równie wciągające. „Las ” łyknąłem w dwa wieczory, co jest dla mnie rekordem…
Martyna: Gdyby nadarzyła się okazja, chciałby Pan po raz kolejny wystąpić w produkcji na podstawie jego powieści?
Grzegorz: Decyduje zawsze scenariusz. Muszę odnaleźć w nim miejsce dla siebie. Niewykluczone!
Martyna: Co Pan sądzi o zakończeniu serialu? Dowiadując się prawdy, postąpiłby Pan tak samo, jak Paweł?
Grzegorz: Na szczęście zawód, który uprawiam, daje możliwość odcięcia się, po wszystkim od moich bohaterów. To luksus, bo nie zazdroszczę Pawłowi jego dylematów. Nie wiem, jak bym postąpił. W teorii większość z nas wypada lepiej niż w praktyce. Nie wiem.
fot. kadr z planu serialu ”W głębi Lasu” Grzegorz Damięcki w roli Pawła Kopińskiego.
Martyna: Serial zdobył dużą popularność na całym świecie. Ma niesamowity klimat. Mógł go Pan odczuć? Czy bardziej koncentrował się na odegraniu swojej roli?
Grzegorz: Pracując, myślałem jak zespolić się z napisaną postacią , żeby widz chciał za nią podążać. Interesowała mnie wiarygodność. Klimat w dużej mierze jest zasługą znakomitej pracy Pawła Flisa i naszych wielogodzinnych rozmów o… człowieczeństwie.
Martyna: Która ze scen była najbardziej wymagająca?
Grzegorz: Sceny retrospekcji ze zmarłą żoną graną świetnie przez Magdę Kumorek były niezwykle ważne i trudne ze względu na swoją intymność. Cały projekt wymagał zresztą ogromnej mobilizacji.
Martyna: Interesuje Pana literatura kryminalna lub literatura o innej tematyce?
Grzegorz: Dotąd nie. W izolacji chętnie wracam do Świetlickiego, Stasiuka i Myśliwskiego.
Martyna: Czy jest coś, na co zapoznając się ze scenariuszem, książką, serialem, filmem zwraca Pan szczególną uwagę?
Grzegorz: Muszę poczuć nieodpartą potrzebę bycia wewnątrz. Wtedy robi się interesująco…
fot. kadr z planu serialu ”W głębi Lasu” Grzegorz Damięcki w roli Pawła Kopińskiego.
Martyna: W młodego Pawła wciela się Hubert Mikołowski. Czy mieliście Panowie okazję spotkać się przed zdjęciami i omówić przedstawienie postaci?
Grzegorz: Naszym łącznikiem byli reżyserzy. Ustaliliśmy, że we wzajemnych relacjach proklamujemy wolność wypowiedzi. Jego Paweł dopiero się kształtuje, jest niezapisaną tablicą, mój oddał kolejne lata życia, żeby od siebie młodego się uwolnić.
Martyna: Paweł dąży do wyznaczonego przez siebie celu, jakim jest poznanie prawdy na temat tego, co stało się z jego siostrą w 1994. Czuł Pan na sobie presję związaną z odegraniem tej postaci? Mam tu na myśli fakt, że produkcję ogląda cały świat, zarówno młode, jak i starsze osoby. Paweł może być dla nich inspiracją, aby podążać, za wyznaczonym przez siebie celem nie poddając się.
Grzegorz: Zawsze pracuję pod presją. Jestem wobec siebie niestety bardzo surowy. To jest męczące. Cały czas uczę się sobie wybaczać. Jeśli chodzi o Pawła … jest wiele przesłań, które wypływają z jego postawy. Odpowiedzi na stawiane przez niego pytania nurtują również mnie, odkąd zacząłem uważniej patrzeć na świat. Jak żyć, żeby pozostać w zgodzie z samym sobą, a jednocześnie nie ranić ludzi? To jedno z nich. Ale ta lista nie ma końca.
Martyna: Dziękuję za wywiad.
Grzegorz: Pozdrawiam Panią.
