Zapraszamy do przeczytania wywiadu z Rafałem Jakim, producentem wykonawczym serialu Netfliksa Cyberpunk: Edgerunner i scenarzystą wydanego przez Egmont komiksu Wiedźmin: Ronin, w którym Geralt podróżuje po mistycznym świecie feudalnej Japonii podążając śladem Ciri i tajemniczej yuki onny.
Tomasz Drozdowski: Czy pamiętasz jak rozpoczęła się Twoja przygoda z Wiedźminem Sapkowskiego? Kiedy po raz pierwszy po niego sięgnąłeś?
Rafał Jaki: Pierwszy raz czytałem opowiadania Sapkowskiego dość późno, bo będąc już dorosłym. Swoją karierę zawodową zaczynałem pracując w Empiku i zawsze pamiętam, że jak siedziałem w punkcie informacyjnym, zawsze na półkach brakowało którejś części sagi 🙂
Skąd pomysł na umieszczenie akurat postaci wiedźmina w realiach feudalnej Japonii? Jakie elementy uniwersum chciałeś uwypuklić w swoim dziele a jakie stworzyć po swojemu?
Studiowałem na UW Japonistykę, więc i kultura i forma były dla mnie dość naturalne. W 2014 roku, kiedy w ramach promocji gry Wiedźmin 3 byłem w Japonii, wielu dziennikarzy podkreślało, że Geralt jako bohater jest bardzo blisko Ronina (chodzi po wioskach, musi dogadać się z sołtysem na worek złota itd).
Dlatego też kiedy następnym razem mieliśmy okazję z Adamem Badowskim odwiedzić Japonię, odbierając nagrodę na Gali Playstation, Robert Adler namalował pierwszy wizerunek Geralta Ronina. Kilka lat później, kiedy CDPR otwierał swój własny sklep, zaproponowałem aby pierwsza duża figurka, którą CDPR stworzy samodzielnie, była właśnie związana z Witcher Roninem.
Chciałem uwypuklić to, co jest dla historii o Wiedźminie ważne, ale też pokazać, że są to uniwersalne opowieści, które można umieścić w innym kontekście kulturowym.
Okładka komiksu Wiedźmin: Ronin
Który z komiksów japońskich wywarł największy wpływ na twoją historię? Czy czerpałeś inspirację od japońskich twórców?
Jestem czytelnikiem mangi (i innych form komiksowych) od ponad 20 lat, więc ciężko mi wskazać jedną historię. Bardzo lubię klasyczne opowieści o japońskich yokai oraz historie takie jak Usagi Yojimbo czy też Lone Wolf and Cub.
Strona komiksu Wiedźmin: Ronin
Jak zaczęła się Twoja współpraca z Hatayą? Jaki macie system wspólnej pracy?
Byłem jej fanem od dłuższego czasu i śledziłem jej prace na Twitterze – kiedy wiedziałem, że szukamy rysownika, poprosiłem ją by wykonała test, który składał się z 3 stron. Super to wyszło i wiedziałem, że razem zrobimy coś fajnego 🙂
Wyobrażasz sobie anime na podstawie waszej historii?
Mam dość pojemną wyobraźnię, więc tak, ale Netflix ma swoje plany co do ekranizacji i seriali ze świata Wiedźmina.
Czy doświadczenia wyniesione ze współpracy z CDPR wpłynęły na treść komiksu?
Ponieważ opiekowałem się komiksami CDPR przez 8 lat, to na pewno miało to wpływ. Największy w aspekcie zrozumienia czym Wiedźmin jest, a czym nie jest.
Jakich innych bohaterów z książek i gier widziałbyś przeniesionych w realia Japonii? Czy w przyszłości planujesz realizować podobne projekty?
Obejrzałem Batman Ninja z dużą przyjemnością, więc chętnie zobaczyłbym dalsze losy bohaterów DC w takim settingu.
Strona komiksu Wiedźmin: Ronin
Co myślisz o wpływie tradycyjnej kultury Japonii na zachodnią popkulturę?
W dobie globalizacji ciężko już odróżnić co dokładnie wpływało na co – mamy np. książki P.K. Dicka, które wypływały na anime w latach 80., a te anime wpłynęły z kolei na twórców filmów na Zachodzie. Jest kilka popularnych trendów w Japonii, p.. Isekai (przeniesienie współczesnego bohatera z całą wiedzą do świata fantasy, który działa trochę jak gra video), które nie przeniosły się jeszcze na Zachód w takim stopniu.
Do kogo według Ciebie skierowany jest Wiedźmin: Ronin? Dla zagorzałych fanów marki? Niedzielnych czytelników? Miłośników mang?
Myślę, że przede wszystkim dla fanów Wiedźmina, a w dalszej kolejności dla fanów mangi. Ronin jest oparty na schemacie, który jest obecny u Pana Andrzeja Sapkowskiego, czyli tzw. retellingu – np. Ziarno prawdy to dużo głębsza analiza Pięknej i bestii. Na tych samych zasadach jest oparty Ronin.
Jak długo w Twoim przypadku trwa praca nad pojedynczym albumem?
Stworzenie tego jednego tomu trwało ok. 18 miesięcy.
Czytasz recenzje swoich komiksów? Jak radzisz sobie z ewentualną krytyką?
Tak, czytam 🙂 Najpierw jest mi miło, a czasem jestem wkurzony, ale staram się wracać i zobaczyć, że jeśli p.. recenzent czegoś nie wyłapał, to co mógłbym zrobić lepiej następnym razem, aby było to bardziej widoczne. Moim osobistym celem dla tej produkcji było, aby nie robić czegoś dla wszystkich, ale zrobić coś, co da się pokochać.
Jakie są Twoje ulubione komiksy, polskie i zagraniczne?
Czytam ogromną ilość mangi i komiksów – ok. 200 rocznie jeśli chodzi o graphic novels i podobną ilość tomów mangi (choć większość czytam już w wersji cyfrowej na iPadzie, ponieważ fizycznie nie mam już miejsca 🙂 ). Staram się czytać wszystko, co ukazuje się na rynku, choć najmniej komiksu frankofońskiego.
Ostatnio wielkie wrażenie zrobiło na mnie uniwersum Batman: Biały Rycerz Seana Murphy’ego, Raz & Na zawsze genialnego rysownika Dana Mory, czy też Coś zabija dzieciaki stworzony przez Jamesa Tyniona IV. Z mangi Chainsawman czy Dandadan.
Rafał Jaki fot. Archiwum prywatne
Czy chciałbyś teraz stworzyć komiks osadzony w zupełnie innym gatunku?
Tak, ale nie chciałbym tego zdradzać, póki nie będę pewny, że uda mi się go zrealizować.
Finał komiksu jasno wskazuje, że historia Geralta w tej formie jeszcze się nie zakończyła. Czy macie już jakieś plany na kontynuację?
To pytanie już do CDPR – ja zakończyłem swoją pracę wraz z tym albumem.
Jakie są Twoje artystyczne plany na najbliższą przyszłość?
Pracuje nad kilkoma projektami, ale wolałbym nie zapeszać, póki nie wejdą w dalszą fazę realizacji.
Dziękujemy za rozmowę!
Rozmawiał: Tomasz Drozdowski
