Dziesiątkę otwiera produkcja, w której Otto Kellar (O.E. Hasse) i jego żona Alma (Dolly Haas) pracują jako dozorca i gospodyni w katolickim kościele w Quebec. Pewnego dnia Otto okrada dom, w którym czasami pracuje jako ogrodnik. W czasie napadu zabija właściciela. Po tym zdarzeniu spowiada się młodemu księdzu (Montgomery Clift). Dzień później ksiądz zostaje zauważony w okolicy ograbionego domu i zostaje posądzony o dokonanie morderstwa. Najprostszym ratunkiem dla księdza byłaby zdrada tajemnicy spowiedzi…
Na dziewiątej lokacie jeden z prostszych filmów Hitckcocka, jednak mający spory wpływ na gatunek. Amerykański lekarz Ben McKenna wyjeżdża z rodziną na wakacje do Maroka. W autobusie poznają Francuza, Louisa Bernarda. Na targu w Marakeszu Bernard, agent francuskiego wywiadu, zostaje zamordowany na ich oczach. Umierając, mówi Benowi, że w Londynie dojdzie do zamachu na znanego polityka. Całe zdarzenie obserwuje poznane podczas podróży małżeństwo Draytonów, w rzeczywistości para terrorystów. Wkrótce porywają oni synka McKenny, aby w ten sposób zmusić go do milczenia. Ben wraz z żoną jadą za nimi do Londynu, ale nie mogą zawiadomić policji. Wiedzą tylko, że zamach ma nastąpić podczas koncertu w Albert Hall. Pragnąc ratować swoje dziecko i zapobiec tragedii, rozpoczynają niebezpieczną grę z przestępcami. Hitchcock nakręcił pierwszą wersję filmu w 1934 roku. Po latach zrealizował kolorowy remake. Piosenka z filmu, śpiewana przez Doris Day, „Whatever Will Be, Will Be (Que Sera, Sera)”, została nagrodzona Oscarem.
