Seria GTA – po prostu musiała się tu znaleźć i to na pierwszym miejscu. Praktycznie zawsze uwielbiałem te gry za sentymentalne kawałki, które leciały w radiu. Wiele razy łapałem się na tym, że nie robiłem misji, a po prostu jeździłem bez celu po mieście tylko po to, żeby posłuchać radia. A tam leciały prawdziwe hity… Najmilej wspominam oczywiście OST z Vice City i San Andreas.
Super Mario Bros – może nie jest to tytuł pierwszej świeżości, ale za to wszystkim doskonale znany. Jak na to nie spojrzeć, to chyba najczęściej ogrywana przeze mnie w dzieciństwie gra. Dlatego do towarzyszących mu w tle charakterystycznych dźwięków mam szczególny sentyment. No i chyba nie tylko ja, bo założę się, że każdy szanujący się gracz słysząc melodię z Super Mario Bros od razu skojarzy ją z popularnym hydraulikiem.
Seria FIFA – jakkolwiek szalenie to brzmi, to jednak nie mogę pominąć tej serii na swojej krótkiej liście. Najstarszą odsłoną, którą pamiętam jest FIFA 98, która w tym roku obchodzi dwudzieste urodziny. Od zawsze uwielbiałem ten moment, gdy po uruchomieniu gry, w menu czekał na mnie elektryzujący kawałek, który zagrzewał mnie przed meczykiem. Do dziś gdy słyszę gdzieś The Rockafeller Skank Fatboy Slima, które było tłem muzycznym w menu FIFA 99, odruchowo sięgam po pada.
Śródziemie: Cień Wojny – już sam zamysł stworzenia gry, w której mamy dużo wolności w świecie Śródziemia, stworzonym przez wybitnego J. R. R. Tolkiena jest wyśmienity sam w sobie! Całości dopełnia muzyka. Temat przewodni, muzyka w czasie starć, elementy muzyczne w czasie przerywników filmowych – istny majstersztyk świadczący o wybitnej wrażliwości reżysera muzycznego produkcji. A utwór Fire of War… Przechodzą mnie ciarki na samą myśl o tym kawałku! Cudo!
Heroes of Might and Magic III – w tym zestawieniu nie mogło zabraknąć klasyka. Mocny przykład gry, w której muzyka odgrywa lwią część roli w walce o jak najlepszy i najbardziej charakterystyczny klimat. Pamiętacie ścieżkę rozbrzmiewającą po wyświetleniu menu? Pamiętacie mroczny i piękny w swej złożoności podkład przy podglądzie miasta Nekropolis? Charakterystyczny dźwięk klawesynu… Takie właśnie drobne smaczki, oraz czujne ucho Paula Anthony’ego Romero, sprawiają, że oprawa muzyczna tejże gry jest po prostu wybitna.
Warhammer 40k: Dawn of War – wszystkie odsłony pierwszego DoW są muzycznie piękne. Ale czemu tu się dziwić? Dopilnował tego Jeremy Soule – postać dobrze znana w świecie muzyki w grach wideo. Do tej pory, jak tylko pomyślę o orientalnych brzmieniach motywu przewodniego Dominium Tau, dumnym marszu Krwawych Kruków czy złowieszczych brzmieniach towarzyszących dziełu zniszczenia Nekronów w moim oku (a w pewien metaforyczny sposób i uchu!) kręci się łezka nostalgii. Jestem prawie pewien, że w życiu po życiu, gdy trafię na “tamten świat” – będę chadzał na Pola Elizejskie, gdzie będzie wielki amfiteatr a w nim nieustannie program w stylu “Jeremy Soule & Paul A. Romero Akustycznie”!
Professor Layton – gdy myślę o muzyce w grach to właśnie seria gier o profesorze Laytonie przychodzi mi jako pierwsza do głowy. Głównie dlatego, że to właśnie przez muzykę zainteresowałem się w ogóle tą serią. Słuchając sobie jakiś tam soundtraków na youtube trafiłem przypadkiem na zbiór muzyki z Laytona i od razu się zakochałem. Kupiłem więc pierwszą grę z serii na 3DS-a – konsolkę już miałem, kupioną do poków – a później to już historia. Laytonowa muzyka jest niezwykle bogata, bo pochodzi aż z siedmiu gier oraz dwóch spin-offów, gdzie w każdej części znaleźć można jakieś perełki. Muzyka idealnie sprawdza się podczas rozgrywki i rozwiązywania kolejnych zagadek. Mamy tu mnóstwo nostalgicznych utworów skrzypcowych czy też niezwykle nastrojowe francuskie akordeony, które są znakiem rozpoznawczym serii o profesorze Laytonie. Do moich ulubionych kawałków z serii należą chyba London Streets Remapped z The Azran Legacy oraz Iris z The Diabolical Box.
Podróż – gra, która bez muzyki nie mogłaby istnieć. Nie ma tu dialogów, a jedyne, co robimy, to podróżujemy przez pustynie do światła w oddali, a przez całą drogę towarzyszy nam muzyka. To właśnie za pomocą oprawy muzycznej budowa jest atmosfera i opowiadana jest nam historia. Choć sama gra jest dość skromna i wystarcza na 2-3 godziny rozgrywki to soundtrack jest tutaj wielki i epicki. Poza melancholijnymi kawałkami, które towarzyszą nam w trakcie podróży, mamy tu także niezwykle pompatyczne utwory, tworzone z wykorzystaniem całej orkiestry symfonicznej. Melodie te budują atmosferę i podnoszą zbudowane emocje do maksimum. Zdecydowanie muzyka w Podróży odgrywa pierwsze skrzypce, a skrzypce te są tutaj nastrojone perfekcyjnie. Dodam jeszcze, że za muzykę do Podróży kompozytor Austin Wintory dostał nominację do Grammy. Mój ulubiony utwór ze ścieżki dźwiękowej gry to zdecydowanie Apotheosis.
Ori and the Blind Forest – na koniec zostawiłem jeden z najpiękniejszych soundtraków jaki dotąd stworzył przemysł growy. Tak, nie przesadzam. Tutaj można powiedzieć, że twórcy muzyki do gry o małym, leśnym stworku aż przesadzili. Momentami bowiem, pomykając po kolejnych poziomach, musiałem się zatrzymać i po prostu posłuchać, bo muzyka w tle złapała mnie za serce za mocno. Istne cudeńko i idealny przykład na to, jak muzyka z odrobiną dobrego gameplayu może wykreować mistrzowską grę. Aby poczuć choć trochę tego, czego będziecie w stanie doświadczyć w Orim, posłuchajcie utworu Light of Nibel z anielskim wokalem Aeralie Brighton.
The Last of Us – Tytuł w którym muzykę doceniłem dopiero po zakończeniu całej opowieści. Jest to cichy bohater opowiadanej historii, który na pierwszy rzut oka jest niedostrzegalny, jednak to dzięki odpowiedniemu dopasowaniu dźwięków do tego co dzieje się na ekranie potęguje doświadczenie. W momentach luźnych przechadzek i rozmów pomiędzy postaciami towarzyszy nam przyjemna muzyka, zaś w sytuacjach, kiedy z każdego rogu może wyskoczyć przeciwnik, nie raz miałem ciary na plecach spodziewając się nagłego ataku.
Wiedźmin 3: Dziki Gon – O tym, że jestem fanboyem Wiedźmina wie już chyba każdy. Przy każdej okazji kiedy można to wychwalam ten tytuł. I nie inaczej jest w przypadku muzyki w grach. To jaki soundtrack został umieszczony w trzeciej odsłonie o przygodach Geralta z Rivi przyprawia o ból głowy. Nie da się jasno wskazać najlepszego utworu, bo wszystkie są genialne. Te słowiańskie dźwięki, które nomen omen nie były tworzone przez profesjonalistów, a pasjonatów którzy własnoręcznie wykonali instrumenty zachwycają mnie po dziś dzień. O tym jak bardzo doceniam muzykę w Wiedźminie może świadczyć także fakt, że jak tylko nadarzyła się okazja, to poszedłem na koncert grupy Percival aby na żywo wysłuchać najbardziej znanych utworów z gry.
GTA V – Tak…seria GTA, która obfituje w masę świetnych kawałków, których słuchało się podczas gnania samochodami. Vice City i San Andreas przez wielu to te “najlepsze” GTA, posiadające “najlepsze” soundtracki. Jednak dla mnie to w piątce, którą jako jedyną grę z tej serii udało mi się ukończyć można posłuchać najlepszych piosenek. Stacji radiowych jak zwykle jest od groma, które oferują całe setki różnorakich utworów. Ja najbardziej zapamiętam przemierzanie Los Santos przy dźwiękach Lady Hear Me Tonight.
Ilustracja wprowadzenia: Playstation.com
