Myślę, że nie znajdzie się ani jedna osoba, która nie kojarzy tej niezwykle utalentowanej i wszechstronnej aktorki. Zdecydowaliśmy się zatem zrobić ranking najlepszych ról Florence Pugh. Młoda aktorka na swoim koncie ma bardzo wiele ciekawych występów, ale my postanowiliśmy wyodrębnić te, na które w szczególności warto zwrócić uwagę. Jak na razie Pugh na swoim koncie ma tylko jedną nominację do Oscara, pomimo, że zasługuje na o wiele więcej, ale jesteśmy przekonani, że to tylko i wyłącznie kwestia czasu, kiedy ujrzymy aktorkę ze Złotym Rycerzem w rękach. Bez zbędnego przedłużania zapraszamy na Nasz ranking najlepszych ról Florence Pugh i zachęcamy Was do zostawienia komentarza, co sądzicie o tej młodej, utalentowanej aktorce.
Główną bohaterką jest Lib Wright, angielska pielęgniarka i była sanitariuszka z czasów wojny krymskiej, która zostaje wynajęta, aby obserwować stan zdrowia 11-letniej dziewczynki, Anny O’Donnell. Anna twierdzi, że od czterech miesięcy żyje jedynie dzięki „manie z nieba”, co lokalna społeczność postrzega jako cud. Lib, kierując się racjonalizmem i nauką, początkowo podchodzi do sytuacji sceptycznie i z dystansem, ale wkrótce odkrywa mroczne tajemnice ukryte w rodzinie Anny. Florence unikała dramatycznych przerysowań, zamiast tego wybierając ciche, powściągliwe podejście. Jej gra jest oszczędna, ale niezwykle intensywna. W Osobliwości Pugh udało się stworzyć poruszającą i wielowymiarową kreację, która nadała głębi filmowi. Jej zdolność do balansowania między subtelnością a intensywnością emocji sprawiła, że postać Lib była zarówno realistyczna, jak i intrygująca. Dzięki swojemu występowi, Pugh umocniła swoją pozycję jako jednej z najbardziej wszechstronnych i utalentowanych aktorek swojego pokolenia.
Historia skupia się na Sarayi Knight i jej rodzinie, która żyje wrestlingiem. Jej rodzice, Ricky i Julia Knight, prowadzą małą szkołę wrestlingu w Norwich i występują na lokalnych pokazach razem z Sarayą i jej bratem Zakkiem. Marzeniem rodzeństwa jest dostanie się do WWE. Kiedy Saraya zostaje wybrana na przesłuchania do amerykańskiego WWE, a Zakk zostaje odrzucony, ich relacja zostaje wystawiona na próbę. Dzięki tej roli Florence udowodniła, że nie boi się przechodzić zmian fizycznych na potrzeby filmu. Aktorka przeszła intensywne treningi, aby jak najlepiej oddać fizyczny charakter wrestlingu. Paige była znana z wyjątkowej charyzmy i oryginalności, co Pugh świetnie oddała. Jej kreacja była nie tylko hołdem dla wrestlerki, ale też samodzielnym, pełnokrwistym portretem młodej kobiety, która odnajduje swoją tożsamość w trudnych warunkach. Jej występ wniósł serce i prawdziwość do filmu, dzięki czemu historia wrestlingu stała się inspirującą opowieścią o rodzinie, pasji i wytrwałości.
Historia opowiada o Katherine, młodej kobiecie zmuszonej do małżeństwa z dużo starszym, brutalnym i pozbawionym uczuć mężczyzną, Alexandrem. Małżeństwo jest aranżowane, a Katherine jest traktowana jak własność – zamknięta w odosobnionej posiadłości, ignorowana przez męża i terroryzowana przez jego ojca, Borisa. Kiedy Alexander wyjeżdża, Katherine wdaje się w namiętny romans z pracownikiem posiadłości, Sebastianem. Z czasem jej bunt wobec opresji przeradza się w brutalną determinację, by odzyskać kontrolę nad własnym życiem. Jedna z pierwszych ról w karierze Florence, dzięki której po cichu dała o sobie znać szerszej publice. Młoda aktorka perfekcyjnie ukazała ewolucję Katherine: od uległej i zastraszonej młodej kobiety do silnej, zdeterminowanej i bezwzględnej manipulatorki. Pugh z niezwykłą intensywnością pokazała wewnętrzny świat Katherine – jej tęsknotę za wolnością, frustrację i pragnienia. W Lady M. stworzyła złożony, niezapomniany portret kobiety walczącej z opresją i ograniczeniami swojego świata. Dzięki tej roli Florence Pugh stała się jedną z najbardziej obiecujących aktorek swojego pokolenia, a film był kamieniem milowym w jej karierze.
Alice Chambers i jej mąż Jack mieszkają w Victory – eksperymentalnym miasteczku, w którym mężczyźni pracują nad tajnym „projektem Victory” prowadzonym przez charyzmatycznego lidera, Franka. Kobiety spędzają czas na zajmowaniu się domem, zakupach i życiu towarzyskim. Wszystko wydaje się być idealne, aż Alice zaczyna dostrzegać pęknięcia w tej rzeczywistości. Zaczyna zadawać pytania o cel projektu i dziwne zasady rządzące miasteczkiem, co prowadzi do odkrycia szokującej prawdy. Pugh przyciąga uwagę w każdej scenie, niezależnie od tego, czy gra w intymnych momentach z Harrym Stylesem, czy w napiętych konfrontacjach z Chrisem Pine’em. Jej naturalna charyzma sprawiła, że postać Alice była wiarygodna jako bohaterka, która staje przeciwko systemowi. Bez wątpienia to Florence Pugh była główną siłą napędową filmu Nie martw się, kochanie, wnosząc do niego emocjonalną głębię i intensywność. Dzięki jej występowi widzowie mogli wczuć się w zagubienie, frustrację i determinację Alice, co nadało filmowi większego znaczenia, mimo że sama fabuła była słabszym elementem produkcji. Po raz kolejny potwierdziła swój status jako niezwykle obiecującej Hollywoodzkiej gwiazdy.
Główna bohaterka, Charlie Ross, to młoda, ambitna i niezależna aktorka, która zostaje zwerbowana przez izraelski wywiad do operacji mającej na celu schwytanie palestyńskiego terrorysty Khalila. Charlie zostaje wciągnięta w misternie zaplanowaną intrygę przez izraelskiego agenta Martina Kurtza i jego współpracownika Gadi Beckera. Jako szpieg odgrywający fikcyjną rolę, Charlie musi balansować między swoimi przekonaniami, uczuciami wobec Gadi i moralnymi wątpliwościami związanymi z operacją. Jeden z nielicznych występów Florence Pugh w serialach, ale zdecydowanie godny uwagi. Charlie to postać wielowymiarowa – niezależna i odważna, ale jednocześnie naiwna i podatna na manipulację. Pugh zagrała ją z subtelnością, pokazując zarówno siłę, jak i wewnętrzne rozdarcie bohaterki. Florence Pugh w Małej doboszce stworzyła niezapomnianą kreację, która była sercem serialu. Jej zdolność do oddania złożoności emocjonalnej i moralnej bohaterki sprawiła, że jest się zaangażowanym w historię na każdym kroku. Rola ta pokazała jej wszechstronność jako aktorki i potwierdziła, że potrafi sprostać nawet najbardziej wymagającym zadaniom aktorskim.
Jest to opowieść o czterech siostrach March – Jo, Meg, Amy i Beth – dorastających w latach 60. XIX wieku w Nowej Anglii. Jo jest niezależną pisarką, która wspomina swoje życie w domu rodzinnym i zmagania sióstr z własnymi marzeniami i ograniczeniami społecznymi. Meg pragnie stabilnego życia rodzinnego. Beth jest delikatną i muzykalną duszą, zmagającą się z chorobą. Natomiast Amy jest ambitną artystką, która marzy o wielkim życiu, ale również o małżeństwie, które da jej pozycję i bezpieczeństwo. Rola jednej z sióstr March przyniosła Florence Pugh pierwszą nominację w karierze, ale z pewnością nie ostatnią. Amy często była postrzegana jako najmniej sympatyczna z sióstr w poprzednich adaptacjach. Florence Pugh nadała jej postaci głębię, ukazując jej ambicje, zmagania z kompleksem „bycia drugą” wobec Jo, a także jej pragmatyzm i wrażliwość. Pokazała, że Amy nie jest jedynie próżną i egoistyczną dziewczyną, ale także osobą świadomą realiów swojej epoki i ograniczeń, z jakimi muszą się zmagać kobiety. Florence udało się przedefiniował tę postać. Jej występ w Małych kobietkach tylko potwierdził, że jest wszechstronną aktorką, zdolną do wcielenia się w różnorodne, skomplikowane role.
Historia skupia się na Dani Ardor, młodej kobiecie, która przeżywa traumatyczną stratę po śmierci swojej rodziny. Razem ze swoim chłopakiem Christianem i jego przyjaciółmi wyrusza do Szwecji na festiwal Midsommar, organizowany przez tajemniczą, odizolowaną społeczność. Początkowo festiwal wydaje się być idyllicznym, folklorystycznym wydarzeniem, jednak z czasem okazuje się, że to rytuały kultu, które mają brutalne, przerażające konsekwencje. Dzięki roli Dani, Florence Pugh zyskała międzynarodową sławę i udowodniła, że jest jedną z najbardziej utalentowanych aktorek swojego pokolenia. Uważam, że już za Midsommar Pugh powinna zgarnąć swoją pierwsza nominację do Oscara. Aktorka z niezwykłą autentycznością ukazała emocjonalną głębię swojej postaci. Jej reakcje na tragedię i narastające poczucie osamotnienia były realistyczne i poruszające. Florence pokazała subtelną przemianę Dani, od załamania i bezradności po pełne uwolnienie się od przeszłości. Aktorka w niezwykle płynny sposób balansowała między delikatnością a rosnącą siłą swojej postaci. Rola, która przez bardzo długi czas zapada mocniej w pamięci.
Główna bohaterka, Allison jest młodą kobietą z obiecującą przyszłością i szczęśliwym związkiem. Jej życie zostaje zrujnowane, gdy staje się sprawczynią tragicznego wypadku samochodowego, w którym ginie narzeczona jej przyszłego szwagra. Allison, obciążona poczuciem winy, wpada w spiralę uzależnienia od leków przeciwbólowych i izoluje się od świata. Na swojej drodze spotyka Daniela, ojca zmarłej kobiety, który sam zmaga się z własnymi traumami i wyzwaniami, w tym wychowywaniem wnuczki. Nawiązuje się między nimi skomplikowana, lecz uzdrawiająca relacja, która pozwala im obojgu zmierzyć się z przeszłością i odnaleźć nadzieję na przyszłość. Pugh doskonale oddała złożoność emocji towarzyszących bohaterce po traumatycznym wypadku. Jej gra była autentyczna i przejmująca, pokazując, jak poczucie winy, żal i bezradność mogą zdominować czyjeś życie. Dobrej osobie Florence stworzyła głęboko poruszający portret kobiety zmagającej się z konsekwencjami tragedii. Jej autentyczność, emocjonalna intensywność i zdolność do przedstawienia złożonych, ludzkich doświadczeń uczyniły jej występ centralnym punktem filmu. Dzięki tej roli Pugh ponownie potwierdziła, że jest jedną z najbardziej utalentowanych aktorek swojego pokolenia.
Co w tym tygodniu zobaczymy w kinach na VOD? Między innymi trafi do nas druga część filmu Troll, a także sequel Pięciu koszmarnych nocy. Do tego trochę klasyki i premier na VOD. Nowości na Netflix Troll 2 (1.
