Tytuł serialu nie ma zbyt dużo wspólnegoz jego żywotem. Luck nie miał tyle szczęścia, aby kontynuować swoją historię w dalszych sezonach. Stacja HBO anulowała go zaledwie po 1. odsłonie, czego bezpośrednią przyczyną były doniesienia o śmierci koni na planie. Ogromna szkoda, że doszło do takich sytuacji, tym bardziej, że serial zapowiadał się obiecująco. I ogromna szkoda, że więcej nie zobaczymy Dustina Hoffmana w tej produkcji srebrnego ekranu. Wcielał się w rolę gangstera, który po 3-letniej odsiadce w więzieniu postanawia dokonać zemsty. Jedyna serialowa pozycja na naszej liście, skierowana do fanów gangsterskich klimatów, wyścigów konnych oraz przede wszystkim Dustina Hoffmana, który tworzy w tej produkcji postać wyrazistą i wartą zapamiętania. (M. Gontarski)
Fot. kadr z serialu Luck
Wszyscy ludzie prezydenta nie byłby tak dobrym filmem gdyby na polu aktorskim poniósł fiasko. Robert Redford i Dustin Hoffman zaimponowali swoimi talentami. Świetnie się nawzajem uzupełniali, odgrywając dwa skrajne charaktery, jednak mający swój osobisty cel, związany z dziennikarskim śledztwem. Hoffman wciela się w rolę impulsywnego, bezczelnego i bezkompromisowego mężczyzny, który zawzięcie chce udowodnić, że prezydentura Nixona wcale nie została zakończona zgodnie z prawem. Dobry thriller polityczny i pozycja obowiązkowa dla fanów Dustina. (M. Gontarski)
Fot. kadr z filmu Wszyscy ludzie prezydenta
Kapitanów Haków mieliśmy już wielu w kinematografii, ale to własnie kreacja Dustina Hoffmana jest przeze mnie wspominana najlepiej. Duża tu na pewno zasługa sentymentu do samego filmu Hook Stevena Spielberga – reżyser stworzył niezwykły i magiczny obraz, z którego trudno wraca się do prawdziwego świata. Jednak sama postać Jakuba Haka jest tu stworzona w sposób, który wzbudził zachwyt wśród widzów. Kapitan piratów z założenia jest czarnym charakterem i ma budzić postrach u dzieci i nie tylko. W filmie Hook nie jest jednak tylko złym łotrem, gdyż on także ma swoje lęki – tak jak Piotruś bał się dorosnąć, tak Hak bał się starości. W filmie przedstawiono to pod symboliką strachu przed zegarami, a także w momencie, kiedy w końcu widzimy prawdziwe oblicze Kapitana Haka. Do świetnie napisanej postaci swoją cegiełkę dołożył również Hoffman, wspaniale odgrywając budzącego postach pirata, który pod peruką skrywał swój prawdziwy lęk. (M. Chrzczonowski)
Fot. Kadr z filmu Hook
W najnowszym filmie Noah Baumbacha, m.in. scenarzysty Fantastycznego Pana Lisa czy reżysera Mistress America, dostajemy rodzinną historię, podczas której rozliczone zostają błędy przeszłości jej członków. W postaci epizodów poznajemy każdego z nich, ich problemy oraz punkty sporne, które poróżniły rodzinę. Mamy tu świetną, bogatą obsadę, gdzie przewodzące twarze, trochę niepasujące do tego typu konwencji filmowej – nazwiska takie jak Ben Stiller czy Adam Sandler trochę mi się gryzą z dramem. Zostałem tu jednak pozytywnie zaskoczony. Duet ten poradził sobie świetnie, a ich zacięcie komediowe wyszło na plus, dodając autentyczności ich kreacjom. W tę ciekawą parę braci wmieszał się Dustin Hoffman, który odegrał w filmie ich ekscentrycznego ojca. To właśnie Harold jest ostatecznym spoiwem, które doprowadza do ponownego złączenia rodziny. Choć jest to postać drugoplanowa, to świetnie łączy elementy dramatyczne i komediowe, tworząc charakterystyczną kreację, obok której ciężko przejść obojętnie. Hoffman nie dostaje wiele czasu w filmie, jednak wykorzystuje go znakomicie i pozostawia po sobie świetne wrażenie. (M. Chrzczonowski)
Fot. Kadr z filmu Opowieści o rodzinie Meyerowitz (utwory wybrane)
W popularnym filmie Franklina J. Schaffnera Dustin Hoffman wcielił się w Louisa Dega, który był przyjacielem tytułowego Motylka (Henriego „Papillon” Charrierego). Obaj zostali skazani we Francji na więzienie i wysłani do Guany Francuskiej w Ameryce Południowej, gdzie mieli odbyć karę. Spotkali się na statku płynącym do kolonii karnej na „Diabelskie Wyspie”, gdzie Louis zaoferował Henriemu ochronę za pieniądze. Podczas pobytu w wyjątkowo surowym obozie razem postanawiają z niego uciec. Główną rolę w filmie gra Steve McQueen, jednak Dustin Hoffman nie ustępuje popisami aktorskimi i również tworzy świetną kreację. Sam Motylek to bardzo przejmująca historia, która poruszy nawet największych twardzieli. (M. Chrzczonowski)
Fot. Kadr z filmu Motylek
Wspaniały początek kariery! Pierwszy film Dustina Hoffmana i od razu nominacja do Oscara za role pierwszoplanową. Młody chłopak zyskał wtedy nie tylko przychylność krytyków, ale również i widzów. Kreacja młodego, skromnego chłopka, romansującego ze starszą kobietą przekonała miliony. Duża w tym zasługa Anne Bancroft, z którą stworzył niezapomniany duet. Film świetny w swej prostocie na zawsze będzie kojarzony z rolą Dustina Hoffmana. W pełni zasłużenie, zaliczył świetny start, tworząc autentyczną postać, którą zapamiętamy na zawsze. (M. Gontarski)
Fot. kadr z filmu Absolwent
W dwa lata po swoim świetnym debiucie w komedii Absolwent Dustin Hoffman spróbował swoich w dużo bardziej poważniejszym kinie. I wyszło rewelacyjnie! W Nocnym kowboju wciela się w postać Enrico „Ratso” Rizzo, oszusta i szubrawcy, który wprowadza nowo poznanego chłopaka (John Voight) w świat ulicznej prostytucji. Aktor tak bardzo wchłonął tę rolę, że widzowie poczuli bezgraniczny autentyzm, który przejawiał się niechęcią do Dustina. Jednak na pewno nie żałuje udziału w tym filmie. Dopiero co zaczynał karierę w Hollywood, a otrzymał już drugą nominację do Oscara, tym razem w kategorii aktor drugoplanowy. (M. Gontarski)
Fot. kadr z filmu Nocny kowboj
Zanim Robin Williams przebierał się za kobietę w filmie Mr. Doutbfire dużo wcześniej uczynił to Dustin Hoffman. W Tootsie jego bohater jest zmuszony do takiej mistyfikacji, aby jako bezrobotny aktor zdobyć pracę jako gwiazda opery mydlanej. Film kultowy wzrusza i bawi po dziś dzień, a główna kreacja stała się ikoniczna. Główna w tym zasługa odtwórcy tej roli, tym bardziej, że aktor miał ciężkie zadanie wcielenia się w dwie różne postaci – mężczyzny i kobiety. W obu jest niesamowicie przekonujący, jednak w damskiej wersji przechodzi samego siebie. Został doceniony przez krytyków i otrzymał statuetkę Złotego Globa. W pełni zasłużenie. (M. Gontarski)
fot. kadr z filmu Tootsie
Trudne jest życie rodzica, a szczególnie, gdy ten musisz opiekować się swoją pociechą samemu. Taki właśnie los spotkał Teda Kramera, granego przez Dustina Hoffmana, który po tym, jak opuściła go żona, został zmuszony do odnalezienia się w roli ojca. Wcześniej głównie skupiał się na karierze zawodowej, a rodzina była na drugim miejscu. Nagłe i niezrozumiane dla niego odejście żony sprawiło jednak, że musiał przewartościować swoje priorytety i poświęcić się dla syna. Gdy po półtorarocznej nieobecności matka wraca i chce zabrać mu dziecko, ten postanawia walczyć w sądzie, gdyż syn jest dla niego wszystkim. Świetna rola Dustuna Hoffmana, który doskonale wciela się w ojca postanowionego w niezwykle trudnej sytuacji, zmuszonego zdecydować, co jest dla niego najważniejsze – syn czy jego dotychczasowe życie. Akompaniuje mu Meryl Streep w roli żony Teda, lecz rola Hoffmana jest tu zdecydowanie na pierwszym miejscu. Film został obsypany Oscarami – zdobył aż pięć statuetek, w tym za najlepszy film oraz dla najlepszego aktora pierwszoplanowego, gdzie został wyróżniony właśnie Dustin Hoffman. (M. Chrzczonowski)
Fot. Kadr z filmu Sprawa Kramerów
W filmie Rain Man mamy duet dwóch świetnych aktorów – młodego Toma Cruise’a oraz Dustina Hoffmana, ale to ten drugi zdecydowanie kradnie całą uwagę widza. Hoffman wziął na swoje barki rolę mężczyzny cierpiącego na zaburzenia neurologiczne – inaczej autyzm. Osoby z autyzmem charakteryzują się specyficznym zachowaniem – nie potrafią pojąć oczywistych dla nas rzeczy czy wykonać prostych czynności. Posiadają mnóstwo natręctw oraz są bardzo wrażliwe na otoczenie, a przez to nie radzą sobie samodzielnie w społeczeństwie. Osoby takie często przejawiają także nadzwyczajne zdolności do zapamiętywania czy skomplikowanych obliczeń, z którymi nie poradziłaby sobie zwykła osoba. Jak nietrudno się domyśleć, odegranie roli osoby z autyzmem nie należy do najłatwiejszych. Jednak Hoffman wczuł się całkowicie w postać Raymonda i stworzył niezwykle realistyczną kreację, za co słusznie w 1989 roku otrzymał statuetkę Oscara w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy. Świetna rola, która zostaje w pamięci na długo. (M. Chrzczonowski)
Fot. Kadr z filmu Rain Man
ilustracja wprowadzająca: materiały prasowe
