Najsłynniejsze pomyłki sądowe, o których powinno nakręcić się filmy!

Brian Banks miał 17 lat, przed sobą obiecującą karierę sportową i mnóstwo planów, które runęły w jednej chwili jak domek z kart, kiedy w 2002 roku został oskarżony o gwałt na koleżance z klasy. Mężczyzna spędził 5 lat w więzieniu i trafił do rejestru sprawców przestępstw na tle seksualnym. W 2011 roku jego oskarżycielka przyznała się do fabrykowania dowodów, a z pomocą organizacji California Innocence Project Banks został całkowicie oczyszczony z zarzutów. Dzisiaj jako aktywista na rzecz niesprawiedliwie skazanych Brian dzieli się swoją historią, wyrażając głośny sprzeciw wobec niesprawiedliwości na tle społecznym i rasowym.

We współpracy z byłą prokurator Loni Coombs w miniserialu dokumentalnym „Odwrócić wyrok”, który można oglądać już w środę 25 kwietnia o 22:00 na kanale 13 Ulica, Brian przygląda się kontrowersyjnym i pełnym niejasności sprawom kryminalnym, których domniemani sprawcy utrzymują, że są niewinni. Czy mają rację i podobnie jak Banks zostali niesłusznie skazani? Czy prawdziwi przestępcy wciąż przebywają na wolności?

W związku z premierą miniserialu przyglądamy się najgłośniejszym sprawom, w których domniemani sprawcy zostali niesłusznie skazani.

Tomasz Komenda

Premiera „Odwrócić wyrok” zbiega się w czasie z głośną sprawą Tomasza Komendy. Mężczyzna został zwolniony warunkowo kilka tygodni temu z odbywania kary pozbawienia wolności za brutalny gwałt i morderstwo 15-letniej Małgosi Kwiatkowskiej. Komenda od 18 lat odsiaduje wyrok za zbrodnię, której – jak wskazują zebrane nowe materiały dowodowe – prawdopodobnie nie popełnił. Sprawie Komendy już od początku towarzyszyło wiele wątpliwości. Choć wyniki śledztwa jednoznacznie wskazały, że sprawców było kilku, do więzienia trafił tylko Tomasz. Mężczyzna nigdy nie przyznał się do winy. O wznowienie śledztwa zaapelowała rodzina ofiary i dwa lata temu sprawie przyjrzano się ponownie. Po ponownym przeanalizowaniu kilkudziesięciu akt sprawy Komenda, już na wolności będzie oczekiwał na wyrok Sądu Najwyższego związany z procesem w sprawie jego uniewinnienia. Jeśli wygra, będzie mógł ubiegać się o sześciocyfrowe odszkodowanie.

Sally Clark

Sally Clark została skazana na podwójne dożywocie za zamordowanie dwójki swoich dzieci. Jej starszy syn Christopher zmarł w 1996 roku na krótko po urodzeniu, a dwa lata później to samo przytrafiło się 8-tygodniowemu Harry’emu. Kobieta została aresztowana, a do jej skazania w dużej mierze przyczyniła się opinia biegłego, profesora pediatrii Roya Meadowa, który ocenił, że szansa na to, by dwójka dzieci z dobrze sytuowanej rodziny zmarła w wyniku nagłej śmierci łóżeczkowej, wynosi 1 do 73 milionów. Clark trafiła za kratki i z więzienia wyszła trzy lata później po wygraniu drugiej apelacji w 2003 roku. Mimo że została uniewinniona, nie potrafiła poradzić sobie z traumatycznymi doświadczeniami. Cierpiała na zaburzenia psychiczne i uzależniła się od alkoholu. Zmarła cztery lata po wyjściu z więzienia w wyniku zatrucia alkoholem.

Thomas Kennedy

To wyjątkowo delikatna i niepokojąca sprawa, bo w jej centrum znajdują się fałszywe oskarżenia rzucane przez świadka, jakim jest dziecko. Thomas Kennedy został skazany na 15 lat więzienia na podstawie zeznań swojej 11-letniej córki Cassandry, która oskarżyła go o gwałt. Dziewczynka po latach przyznała, że zmyśliła historię o wykorzystaniu seksualnym, ponieważ jej rodzice się rozwodzili, a ona czuła, że jej tata ją „rozczarował” i nie poświęcał jej wystarczającej ilości czasu. Kennedy wyszedł na wolność po 9 latach spędzonych w więzieniu, a o jego historii mówi się jak o największym koszmarze, jaki może przytrafić się rodzicowi.

Timothy Evans

To sprawa sprzed kilkudziesięciu lat, która stała się w Wielkiej Brytanii kamieniem milowym w walce o zniesienie kary śmierci. W 1950 roku Evans został oskarżony o morderstwo córki i żony, za co skazano go na karę śmierci przez powieszenie. Dopiero trzy lata po wykonaniu egzekucji odkryto, że sprawcą morderstw był tak naprawdę sąsiad państwa Evansów, John Christie, który okazał się seryjnym mordercą. Kiedy pani Evans zaszła w niechcianą ciążę, mężczyzna zaoferował pomoc w przeprowadzeniu nielegalnej aborcji. Evansowie się zgodzili, a niedługo później Christie poinformował Evansa, że żona zmarła podczas zabiegu – obiecał zająć się ukryciem ciała i zaaranżować zastępczy dom dla córki Timothy’ego. Łatwowierny Evans przystał na warunki sąsiada, a kiedy zorientował się, co naprawdę zaszło w jego mieszkaniu, było już za późno. Timothy Evans został pośmiertnie oczyszczony z zarzutów.

Darryl Hunt

19-letni Darryl Hunt został oskarżony w 1984 roku o gwałt i morderstwo Deborah Sykes, mimo że żaden z dowodów nie wskazywał na jego winę. Podczas procesu kluczową rolę odegrały uprzedzenia rasowe – Afroamerykanin Hunt został skazany n dożywocie za zabójstwo białej kobiety przez 12 wyłącznie białych członków ławy przysięgłych. Dziesięć lat później Hunt został oczyszczony z zarzutów, kiedy zbadano DNA zebrane w materiale dowodowym – wyniki jednoznacznie wskazywały, że mężczyzna nie miał nic wspólnego z atakiem na ofiarę. Niestety mimo to Huntowi odmawiano prawa do apelacji przez kolejne dziesięć (!) lat. Niesłusznie skazany wyszedł na wolność dopiero w 2004 roku, po 19 latach, kiedy odnaleziono prawdziwego sprawcę. Hunt poświęcił się pracy na rzecz osób, które podobnie jak on, zostały ofiarami wymiaru niesprawiedliwości.

Gerry Conlon

To jedna z najsłynniejszych pomyłek sądowych w historii. Irlandczyk Gerry Conlon spędził 14 lat w więzieniu po tym, jak został niesłusznie skazany za zamach bombowy IRA w Guildford w 1974 roku, w wyniku którego zginęło pięć osób, a 65 zostało rannych. W 1975 roku skazano na dożywocie cztery osoby, tzw. „czwórkę z Guildford”, w tym 21-letniego Conlona. Do więzienia trafił również jego ojciec, który zmarł w zakładzie karnym. Czternaście lat później Conlon został oczyszczony z zarzutów, kiedy na jaw wyszło, że policja prowadziła śledztwo w niezgodny z procedurami sposób, w tym stosowała tortury i manipulowała materiałem dowodowym. Historia Conlona zainspirowała w 1993 roku filmowca Jima Sheridana, który uczynił z niej oś fabularną swojego filmu „W imię ojca” z Danielem Day-Lewisem i Emmą Thompson.

Bracia Mickelberg

Kradzież 49 sztabek złota ważących 68 kg w Perth w Australii w 1982 roku zapisała się na kartach historii jako słynny „przekręt w mennicy w Perth”. Policja szybko aresztowała trójkę braci, Raya, Petera i Briana Mickelbergów, którzy niedługo później trafili do więzienia. Wkrótce wyszło na jaw, że w sprawie Mickelbergów jest wiele niedomówień, bracia twierdzili, że zostali wrobieni przez policję. Brian wyszedł z więzienia po niemal dwuletniej odsiadce i zginął niedługo później w katastrofie lotniczej. Pozostali bracia spędzili w więzieniu po osiem i sześć lat. Dopiero w 2002 roku policjant biorący udział w śledztwie zeznał, że funkcjonariusze sfabrykowali dowody oraz znęcali się nad więźniami w areszcie.

Co ciekawe, w 1989 roku 55 kg skradzionego złota zostało odnalezione przed siedzibą jednej z australijskich stacji telewizyjnych. Do paczki został dołączony list od anonimowego nadawcy, który utrzymywał, że Mickelbergowie są niewinni, a za kradzieżą stoi pewien lokalny, wpływowy biznesmen. Zagadka „przekrętu” nie została rozwiązana do dziś…

Zobacz również: TOP 30 – Najlepsze filmy prawnicze i dramaty sądowe

Ilustracja główna: Materiały prasowe