Strona komiksu Liga niezwykłych dżentelmenów tom 1
Schyłek XIX stulecia. Nad Imperium Brytyjskim wisi wielkie zagrożenie, a jedyne, co może je powstrzymać, to grupa śmiałków zdolna razem dokonać czegoś, czego nie zdołaliby zrobić osobno. Brzmi jak próba przeniesienia superbohaterów na kanwę schyłku wieku z brytyjskim akcentem? Tak, ale gdy za sterami zasiada duet Moore/O’Neill nawet znany szablon zmienia formę. Herosi, którym przychodzi służyć brytyjskiej koronie, to nie byle przebierańcy w kostiumach, a legendy świata literackiego. Zjednoczeni na polecenie tajemniczego M muszą pokonać nie tylko wroga, ale i własne animozje. Wiąże się z tym jednak dość ciekawy paradoks…
Alan Moore nie lubi, najłagodniej mówiąc, jak podbiera mu się jego postaci i robi z nimi niekoniecznie zgodne z jego zamysłem rzeczy. Nie przeszkodziło mu to jednak sięgnąć po bohaterów takich jak Allan Quartermain, kapitan Nemo czy Jekyll/Hyde i wrzucić ich do swojej opowieści. Sęk w tym, że efekt pracy brodacza nie urąga ich dziedzictwu, a wręcz sprawia, że stają się bardziej aktualnymi wersjami samych siebie. Ten pierwszy ma solidne problemy z uzależnieniami. Kapitan Nautilusa to potencjalnie niebezpieczny terrorysta. Rozbity między dwie jaźnie Hyde/Jekyll z kolei mocno kojarzy się z Bannerem/Hulkiem w mroczniejszej wersji. Moore nie ingeruje w przeszłość żadnej z postaci i pozwala sobie jedynie na dopisanie pewnych wątków, traktując całą historię jako pulpową przygodę, a nie pełnoprawną kontynuację opowieści Stokera, Verne’a czy Stevensona.
Strona komiksu Liga niezwykłych dżentelmenów tom 1
Ten, kto poznał twórczość Moore’a choć trochę, zauważył pewnie, że lubi on dodawać sporo prozy do swoich komiksów. W takim Providence niektóre fragmenty raptularza głównego bohatera były męczące. Strażnicy z kolei bez uzupełnień wiele by stracili. Liga niezwykłych dżentelmenów tom 1 zawiera optymalną ilość dodatkowego tekstu i pięknie komponuje się to z komiksową częścią. W kolejnych tomach tendencja tekstowa będzie wzrastać, lecz tu stanowi przyjemny bonus, sprawiający, że atmosfera komiksu jeszcze bardziej się udziela.
Jak wygląda Brytania roku 1898 według Moore’a i O’Neilla? Ten drugi odpowiada na to pytanie, oferując obrazy rodem z fantastyki Julesa Verne’a. Nie mam na myśli przepięknie zwizualizowanego Nautilusa, ale elementy dieselpunku, steampunku i związane z nimi wyolbrzymienia technologii tamtych lat. Co najlepsze, nie odjęło to „brudu” tej epoki. Slumsy, dzielnice portowe to rejony, w które nie chcielibyście się zapuszczać, a ich kontrast z siedzibą głównego łotra czy wnętrzem łodzi Nemo jest znaczny. Ciekawie wypadają też projekty rysownika i detale. Liga niezwykłych dżentelmenów tom 1 i późniejsze tomy zarówno w rysunkach, jak i w treści to ogrom nawiązań do przeróżnych dzieł i warto samodzielnie wyłapać niektóre z nich.
Strona komiksu Liga niezwykłych dżentelmenów tom 1
Liga niezwykłych dżentelmenów tom 1 to pozycja, którą na siłę można upchnąć na półkę z herosami. Teoretycznie opowiada o supergrupie swej epoki, która działa przeciw wielkiemu zagrożeniu. W praktyce to o wiele więcej i byłoby to niepełne ujęcie zamysłu Moore’a. To połączenie powieści przygodowej i fantastycznej, w oparach ery wiktoriańskiej, gdzie sami bohaterowie pokazują, że są nieśmiertelni, a ich odrestaurowane wcielenia nie muszą bezcześcić ich legendy. Szukacie czegoś, co będzie miało oryginalny klimat i ambicję, a przy tym posiadało pewien ładunek rozrywki, również tej kojarzonej z superbohaterami? Liga niezwykłych dżentelmenów jest więc pozycją obowiązkową.
Komiks Liga niezwykłych dżentelmenów tom 1 do recenzji dostarczyła księgarnia internetowa Inverso.pl, której adres możecie znaleźć tutaj.
Okładka komiksu Liga niezwykłych dżentelmenów tom 1
Tytuł oryginalny: League of Extraordinary Gentelmen Volume 1
Scenariusz: Alan Moore
Rysunki: Kevin O’Neill
Tłumaczenie: Paulina Braiter
Wydawca: Egmont 2013
Liczba stron: 192
Ocena: 90/100
