Rosyjskie studio filmowe udostępnia filmy Andrieja Tarkowskiego!

Andriej Tarkowski (1932-1986) był uznanym reżyserem rosyjskim tworzącym w okresie powojennym. Stał się inspiracją dla wielu twórców poza granicami swojego kraju, a Cahiers du cinéma plasowało jego filmy w ścisłej czołówce własnego rankingu tworzongo każdego roku. Jego obrazy zdobywały nagrody m.in. na Festiwalu Filmowym w Wenecji, BAFTA, Festiwalu Filmowym w Cannes, a w 1980 roku on sam został laureatem nagrody im. Luchino Viscontiego. Ingmar Bergman określił go jako „największego reżysera, który stworzył nowy język będący zgodnym z naturą filmów, które uchwycały życie jako odbicie i sen”, z kolei Akira Kurosawa, na którego również wpłynęła twórczość rosyjskiego reżysera, przyznał kiedyś, że „kocha filmy Tarkowskiego. Uwielbia jego osobowość i prace. Każde ujęcie w jego filmach jest znakomitym obrazem samym w sobie”. Niektóre z filmów Tarkowskiego zostały udostępnione na platformie YouTube przez Mosfilm – największe i najstarsze studio filmowe w Rosji.

Dziecko wojny (1962)

https://www.youtube.com/watch?v=Z0nx70hAqjM

Andrei Rublow (1966) – Część pierwsza

https://www.youtube.com/watch?v=x6kqlveBhVY

Andrei Rublow (1966) – Część druga

https://www.youtube.com/watch?v=4JpnrdEOAcM

Solaris (1972) – Część pierwsza

https://www.youtube.com/watch?v=6-4KydP92ss

Solaris (1972) – Część druga

https://www.youtube.com/watch?v=xXa6XpaxBS0

Zwierciadło (1975)

https://www.youtube.com/watch?v=9Yn9q25NWAw

Stalker (1979)

https://www.youtube.com/watch?v=TGRDYpCmMcM

Filmy Tarkowskiego nakręcone w latach 1962-1986 często zawierały w sobie motywy metafizyczne oraz duchowe, a także wykorzystywały charakterystyczny styl kinematograficzny. Długie ujęcia, wolne tempo i obrazy metaforyczne – wszystkie te elementów wpisywały się w twórczość Tarkowskiego.

Źródło: OpenCulture / Ilustracja wprowadzenia: OpenCulture